Mind & Body

Hi, mijn naam is Lotte, ik ben 20 jaar oud en woon (op mezelf) in Eindhoven. Ik heb de middelbare niet afgerond (gestopt in het tweede jaar 6vwo), heb geen werk/studie en ook geen plannen hiervoor. Vaak voel ik me best oke met mezelf en mijn leven, maar af en toe is het confronterend hoe ver ik achter loop op leeftijdgenoten. Bijvoorbeeld mijn vroegere vrienden van de middelbare school zitten nu al in hun laatste jaar van een universitaire studie - en ik heb nog geen flauw benul wat ik wil doen. Ik heb ook niet echt een sociaal leven: wel een vriendje, maar die woont helaas 4 uur weg en heeft het vaak wel gewoon druk; verder ook geen vrienden om mee te praten en amper familie. Ik voel me dus vaak alsof ik enorm buiten de boot val, en dat de rest aan het genieten is van hun leven terwijl ik achterblijf... :/ Is er iemand anders die hier ook ooit last van heeft?🤷‍♀️

Hey ik ben Mohammed ik zit bij Join us om van mij angst af te komen ik heb zelf meisjes mvobie dat bang ben om met meisjes te praten op deze weg wil samen met een meisje gezellig wandelen zo dat ik mij verhaal ken doen wie echt ben zo van mij zelf te winnen ik hoop dat juilie mij begrijpen lieve mensen van Join us

Wanneer het lekker weer is voelt het alsof de hele wereld energieker is. De zon lijkt een soort magische kracht te hebben als het gaat om genieten. Ik maak zelf graag een lange wandeling in het bos, of ik ga voetballen met vrienden. Anderen kiezen misschien liever voor een dagje lekker in de tuin zitten met een goed boek of een dagje strand. Ik ga zelf het liefst naar buiten, ga in de tuin aan de slag of ik ga zonnen in de kas. Wat doen jullie het liefst als het lekker weer is?

Hoi, Ik ben 22 jaar en ben zelf part of the lgtb community. Ik zou het leuk vinden om wat nieuwe mensen te leren kennen om leuke dingen mee te doen zoals; wandelen, bioscoop pakken, picknicken enzovoort. Als je interesse hebt stuur mij een privéberichtje :)

Goedemorgen! Wat ik de laatste tijd best wel gemerkt heb, is dat het lastig is om mensen in het algemeen te vertrouwen. Intenties kunnen blijkbaar ineens veranderen en dat gun ik niemand. Als we nou allemaal eens oprecht eerlijk zijn en hopelijk zo eerlijk naar onzelf als naar anderen, dan is de wereld al een stukje mooier. Ik ben klaar met het investeren in mensen die mij niet waard zijn.

Afgelopen weekend is de klok weer een uur vooruit gegaan. Ik vindt het altijd jammer dat we daardoor een uurtje minder slaap hebben maar toch vind ik de zomertijd prettiger dan de wintertijd. Dat is voornamelijk omdat ik het fijn vind dat het buiten zo lang licht is🌞. Ik haat het dan ook wanneer de klok weer een uur achteruit gaat en het eerder donker wordt. Dat is voor mij ook echt een teken dat de koude donkere maanden weer gaan beginnen. Het enige nadeel is wel dat het in de zomer al rond half 5 licht wordt waardoor je soms iets minder goed kan slapen. Over het algemeen heb ik er niet veel last van als de tijd wordt verzet. Ik ben de eerste dag misschien iets vermoeider maar dat is het zo´n beetje. Wat vinden jullie van de omschakeling naar zomertijd? Fijn of juist vermoeiend?

Soms is het belangrijk om je gevoelens en frustraties te delen, maar toch houden we ze vaak voor ons. We willen anderen er niet mee lastigvallen of denken dat het niet zoveel uitmaakt. Toch kan het opluchten om uit te spreken wat je voelt. Het helpt je om dingen op een rijtje te zetten, spanning los te laten en te merken dat je niet de enige bent. Wat het ook is, deel het hieronder!😁

ben Jesse en ben afgelopen week 18 geworden. Ik woon in de regio rondom Nijmegen.Ik voel mij erg eenzaam en wil graag een stukje van mijn leven vertellen.Helaas loopt mijn leven niet zoals ik gehoopt had. Ik op mijn 9e vast gelopen op school waarna alles ik een sneltreinvaart naar beneden ging. Ik had diagnose autisme en de toenmalige hulpverlening liet zoveel steken vallen, waardoor ik van de ene teleurstelling in de andere viel. Inmiddels 18 jaar, geen daginvulling, geen vrienden, geen vriendinnetje, alles wat ik heel graag wil. Maar als je nergens komt ontmoet je ook geen nieuwe mensen.Ik zou zo graag gewoon leuke gezellige dingen doen met vrienden, een leuk vriendinnetje in de toekomst en gewoon een leven hebben zoals iedereen.Zijn er meer mensen die zich hierin herkennen?

Hallo, Ik ben Indey en ik worstel met het niet hebben van vriendinnen waar ik goed mee kan praten, kan lachen en soms ook er gewoon zijn voor elkaar. Zelf zit ik in een omgeving waar ik niet veel mensen/vrouwen om me heen heb waarmee ik kan bonden. Interesse in een nieuwe vriendschap? Let me know :)

Er zijn veel mensen die wachten op motivatie, terwijl er ook veel mensen zijn die zeggen dat discipline de echte sleutel tot succes is. Ik vind het zelf moeilijk om hier op in te gaan, omdat ze voor mij allebei belangrijk zijn. Soms zit je te niksen, heb je geen zin om naar de sportschool te gaan en wacht je op de ander om te zeggen dat jullie moeten gaan. Als je dan toch uiteindelijk gaat, merk je toch dat je je er echt beter door voelt! Voor mij is de vraag of discipline of motivatie je op zo’n moment over de streep trekt. Persoonlijk denk ik dat dit een combinatie van beide is omdat alleen motivatie de vonk is die alles in beweging zet en discipline ervoor zorgt dat je zonder motivatie door kan gaan. Hoe zorgen jullie ervoor dat jullie zowel discipline als motivatie inzetten om je doelen te bereiken?

Ben nu al 2 jaar voor mijn gevoel helemaal alleen In het begin had ik geen zin meer om vrienden te maken wegens alles dat er in mijn leven was gebeurt qua drama. en vond ik de zo genaamde eenzaamheid harstikke fijn! Maar nu dat ik weer vrienden probeer te maken begrijp ik weer waarom ik vroeger altijd zo snel opgaf. Ik heb altijd het gevoel dat ik of people pleasers ontmoet of control freaks, Niemand om mij heen vraagt of ik een keer mee wil ik moet het altijd zelf doen en dan heb ik het gevoel dat ze alleen maar ja zeggen om lief te toen. de reden waarom ik dat gevoel heb is omdat ze nooit zelf iets vragen of het gesprek starten ik loop altijd te slepen…. en je zou denken dat als mensen tegen je zeggen ik had het super leuk moeten we vaker doen (of ander soort positieve opmerking) dat ze wel eens een keer eigen initiatief nemen maar dat gebeurd nooit. Iedere keer kijk ik naar mijn eigen gedrag is er wat miss mee, maar ik zie niks waarvan ik zou zeggen wow dat is echt slecht of ik vraa

er is iets wat de laatste tijd weer aan het opspelen is bij mij of zoiets. om het even uit te leggen, ik heb MBO gedaan. niet heel bijzonder ofzo. maar ik ben er altijd wel een klein beetje onzeker over geweest. dat ging altijd wel prima, want ik heb vrienden die een beetje in hetzelfde schuitje zitten of van een uitkering leven. dat gevoel van moeite hebben met meedraaien in de samenleving en gebrek aan geld gaf eigenlijk wel een soort connectie. nu ben ik afgelopen weekend met mijn vriend mee op kamp geweest. ik leerde daar zijn vrienden kennen. super aardige mensen die mij meteen accepteerden en behandelden als lid van de groep. dat vond ik heel fijn. maar ze hebben dus allemaal een hogere of zelfs universitaire opleiding gedaan. en dat maakte me heel onzeker. en mijn gedachten trok de conclusie dat ik dus de domme persoon was in de groep. of dat ik anders was en er toch niet bij zou horen. ik hoorde dat weekend ook regelmatig over leuke schoolfeesten en verre schoolreizen die ze ma

Hoi allemaal, Ik ben gister met mijn vriendin naar de Efteling geweest. De afgelopen tijd was het een hele drukke en stressvolle periode voor mijn vriendin en z'n dagje Efteling waar ze even helemaal los kan gaan laat haar tot rust komen. Ik kom tot rust door te sporten zo kan ik alle stress en frustratie van me af laten glijden. Wat voor activiteiten of hobby's laten jullie tot rust komen?

Hoii, Wat voor fruit vind jij het lekkerste om te eten? Ik eet graag khaki, frambozen en sinaasappels. Nu het winter is ligt er overal Khaki fruit in de supermarkten en dat vind ik super lekker. Het fruit wat ik wat minder vind is kiwi. Vaak is het zuur en die pitjes gaan tussen je tanden zitten. Heb je ook een soort fruit wat je echt niet lust?

Heyyhoii, Het is vandaag natuurlijk weer Valentijnsdag. Voor de één is Valentijnsdag dé dag van romantische gebaren, rozen en chocola en voor een ander is al die zoetsappigheid misschien wel om te kotsen😷 En dan heb je natuurlijk ook nog de mensen die vandaag gewoon als een doodnormale vrijdag zien. Hoe zit het met jou? Heb je vandaag genoten, vond je het irritant, of deed het je eigenlijk niks? Wat je gevoel ook is, je mag het hier kwijt!

De eerste twee maanden van het nieuwe jaar vallen voor veel mensen vaak wat zwaar. Het is koud, de dagen zijn nog steeds kort, en overal om je heen lijkt iedereen ziek te worden. De feestdagen liggen achter ons, maar de lente voelt nog ver weg. Misschien merk je dat je minder energie hebt, sneller overprikkeld raakt of gewoon even niet zo lekker in je vel zit. Ik merk dit aan andere maar ook aan mezelf. Ik ben de laatste tijd snel moe en weet niet zo goed waar ik met mijn gedachte op moet focussen. Zo wil ik bijvoorbeeld nieuwe dingen doen maar heb ik hier simpelweg niet de tijd of energie voor. Ergens niet de tijd of energie voor hebben is natuurlijk niet erg, maar toch merk ik dat ik ermee zit. Nu ben ik benieuwd naar wie dit nog meer zo ervaart. Zo ja, wat helpt jou dan hierbij?

Hoi allemaal, Als mensen richten we ons vaak op wat misgaat, maar laten we vandaag eens stilstaan bij de dingen waar je blij van wordt. Laten we ons richten op de dingen waar je positieve energie uit haalt, waar je dankbaar voor bent. Ikzelf ben dankbaar voor de mogelijkheid die ik heb om andere mensen te helpen. Zelf ben ik vorig jaar begonnen aan de studie Social Work en werk ik als bijbaan in de thuiszorg. Hier heb ik het ontzettend naar mijn zin. Dagelijks kan ik een luisterend oor bieden en mensen ondersteunen zodat hun leven net iets makkelijker wordt. Daar haal ik mijn positieve energie uit. Waar halen jullie positieve energie vandaan? Ik ben erg benieuwd naar jullie reacties, deel en inspireer elkaar!

Hallo allemaal, Zoals al uit de titel blijkt, zit ik momenteel thuis met een burn-out. De eerste keer dat de burn-out om de hoek kwam kijken, is inmiddels al bijna twee jaar geleden. Omdat ik toen nog studeerde, heb ik niet de ruimte genomen om ervan te herstellen. Pas na mijn afstuderen afgelopen juli begon ik echt te voelen hoe erg ik eraan toe was en sinds september/oktober ben ik met behulp van een boek echt goed onderweg met het herstel (De Burn-Out Reset van Hamming & Vandenabeele, enorme aanrader). Afijn, ik struggle sinds 2020 behoorlijk met eenzaamheid en dat is eigenlijk alleen maar erger geworden. En nu dat ik afgestudeerd ben, thuiszit en bijna niks kan, merk ik dat mijn wereldje steeds kleiner wordt. Ik woon nog bij mijn ouders met wie ik een oké relatie heb, maar bij wie ik me meestal niet echt gehoord voel als ik het over mijn gevoelens heb. Ik heb wel een aantal vrienden die ik regelmatig online spreek, maar ze wonen allemaal ver weg en hebben drukke levens dus we kunne

Ik merk dat ik mezelf vaak vergelijk met andere die beter meekomen in de maatschappij. Ik loop zelf niet exact volgens het boekje en soms schaam ik me er ook wel voor. Waar gemiddelde tieners uit kunnen gaan en zelf dingen kunnen plannen als ze dat willen,kan ik dat nu (nog) niet. 1 van die dingen die ik voor nu heb moeten laten varen is een schooldiploma. Ik merk dat het me best raakt dat ik moet accepteren dat voor de komende tijd een diploma halen voor wat ik wil niet mogelijk is. Wat ik nu wel meer kan denken is het volgende. Alles gebeurt met een reden voor mij. Omdat ik slecht ging op school net zoals mijn basisschool vriendinnetje zijn we nu heel zwart wit weer bij elkaar. Net zoals dat ik nu aankomende week een gesprek heb met een fotograaf voor een foto-opdracht die ze doet met jongeren die thuiszitten en uitgevallen zijn van school. Ik heb door meerdere mensen die ik sprak (ook in deze comunity) geleerd dat ieder mens een mens is met een eigen gebruiksaanwijzing en een eigen

Hoi! Ik ben Fabian, 22 jaar en ik woon in Den Haag :) De reden dat ik een post plaats in deze categorie is omdat ik zelf tot de LGBTQIA+ community behoor. Ik merk eigenlijk dat ik graag vriendschappen wil opbouwen met mensen die ook tot deze community behoren, omdat ik op het moment (bijna) geen queer personen in mijn omgeving heb. Ik vind het soms lastig om volledig mezelf te kunnen zijn. Zijn hier toevallig mensen die ook tot de LGBTQIA+ behoren en open staan voor een vriendschap? Mocht je nog vragen hebben, mag je ze stellen! Mijn privéberichten staan ook altijd open :D

Hi allen, om wat meer positiviteit te creëren heb ik de vraag, wat is de mooiste onverwachte complimenten die je ooit hebt gekregen?

Oh kom maar eens kijken, wat ik in m’n schoentje vind…. Het is weer zo ver, de feestdagen staan voor de deur. Vandaag op pakjesavond krijgen veel kinderen allerlei cadeautjes. Hartstikke leuk natuurlijk, maar niet voor iedereen zijn de feestdagen leuk. Ik werk 10 uur met kerstmuziek al 2 weken lang, en in die nummers komt er altijd tekst voorbij zoals: “I wish it could be Christmas everyday” of “Christmas the most wonderful time of the year” en andere van dit soort teksten. Ik ben zelf niet zo’n fan van dit soort kerstnummers. Ik vind sowieso dat het hele blijdschapsgevoel erg geforceerd wordt door de maatschappij. And don’t get me wrong, ik vind de feestdagen echt super leuk. Dit worden de eerste feestdagen samen met m’n vriend, echt super veel zin in. Maar toch hou ik niet van all dat gepush richting blijdschap, geluk, samenhorigheid, peace enz. Het is ook maar weer gewoon een dag, en als je je slecht voelt mag dat gewoon. Komt misschien ook wel omdat ik zelf ziekig ben dat ik d’r zo