Wanneer alles even tegen zit

Hey Suuz! 

Vervelend om te horen zeg, maar zeker niet onherkenbaar. Wat ik in ieder geval kan aanraden als alles er uitzichtloos uitzit is om een keer naar de huisarts te gaan om te praten (als je dit not niet hebt gedaan). Dat heeft mij een aantal jaar geleden op een pad gezet wat me enorm heeft geholpen

Maar in het algemeen schrijf ik enorm veel als ik me slecht voel. Gewoon over wat er gebeurt in mijn leven en hoe ik me voel. Door te schrijven en te articuleren wordt je heel erg geforceerd om concreet over je situatie na te denken. Dit kan opluchten, maar ook meer inzicht geven in jezelf en potentieel in hoe je verder moet.

Met mensen praten is wel echt belangrijk in mijn ervaring. Gevoelens opkroppen vergroot alles heel erg en daardoor verlies je ook compleet perspectief. Als je een keer ergens over wil praten mag je me ook altijd een berichtje sturen ^^

Hoi Suuz,

Erg vervelend om te horen! mij klinkt het helaas wel bekend, ik heb een beste wel lastige tijd achter de rug (nog steeds wel gaande maar het wordt elke dag ietsjes beter). korte samenvatting voor context: geen plezier meer op mijn werkplek als software engineer, maar waar ik gedetacheerd zit vind het zo leuk dat ik niet weg wil maar ik heb een concurrentiebeding (levert veel stress op), verder merk ik dat ik best wel wat vrienden kwijt geraakt ben, relatie van 5 jaar is kapot gegaan. best wel wat dus..

hoe ik hier mee om ga:

• huilen: klinkt misschien dom maar het help gewoon, koop een bak ijs zet hiatchi a dog tale op en je huilt 2-3 uur lang..
• therapie: ik doe nu 1 jaar aan therapie, ik heb een diagnose gekregen voor een GAS (Generaliserende angst stoornis). Ondanks dat therapie in het begin erg zwaar is en erg vervelend ervaren kan worden, kan ik wel zeggen dat het echt een positieve ervaring is vanuit mijn kant. ze geven goede handvatten, ze helpen je op weg, ze geven genoeg ruimte dat je het zelf moet doen en er is gewoon iemand waarmee je vertrouwd kan praten..
• connecties maken: ik merkte vooral dat als ik onder de mensen ben dat het verdriet altijd net iets minder is dan dat ik alleen ben met mijn gedachtes, dus ik doe mijn best om meer vrienden te maken. daarom ben ik hier ook lid van, ik doe vrijwilligers werk bij een foodkitchen, ik probeer met collegas wat meer af te spreken etc..
• hobbies: ik merkte dat ik vooral ook erg veel tijd in mijn werk stak, soms was ik er wel 70 uur mee bezig in een week, ik probeer nu steeds meer tijd te verspreiden en nieuwe hobbies te zoeken, ik ben aan een waterschilder cursus begonnen, ik heb me aangemeld voor proeflessen voor piano en saxofoon (weet nog nie welke ik wil) en verder ben ik nog aan het kijken voor dansles, afleiding helpt altijd.
• een goed plan maken voor de toekomst: ik merkte dat veel van mijn angst eigenlijk voorkomt uit het feit dat ik me zorgen maken over mijn toekomst, huizenmarkt, liefde, prijsinflatie etc.. etc.. een goed plan opstellen voor de toekomst kan hierbij helpen, bijvoorbeeld wat doe je met je spaargeld etc door deze vragen te beantwoorden voor mezelf is mijn toekomstbeeld een stuk duidelijker geworden.

hopelijk heb je hier iets aan, dit zijn wel de 5 hoofdpunten die ik me zo kan bedenken,
Groetjes,
Lars!