Vandaag had ik een kerstdiner & kerstborrel op werk.
Het OV was een en al drama, werkelijk waar. Denk je een beetje bijtijds weg te gaan van huis, rijdt de eerste bus van de twee bussen die je moet pakken (doe er langer dan een uur over om naar werk te komen, tegenwoordig moet ik al om 05:00 uur 's ochtends op in verband met de aangepaste busdienstregeling om een beetje rustig wakker te kunnen worden, té zot voor woorden. 'S ochtends relaxt lopen van bushalte A naar B is chill maar heb bijna géén overstaptijd op de terugweg meer) voor je neus weg terwijl je net letterlijk komt aanlopen tegen de wind in, met je goede gedrag, mooie kleding…
Zag nog twee passagiers staan die mij hebben gezien, zag ze namelijk kijken, maar schijnbaar waren ze té veel én met zichzelf bezig én te beroerd om tegen de chauffeur te zeggen "goh kunt u misschien nog een paar tellen wachten, komt nog iemand aangelopen." en een sprintje trekken naar de bus die op het punt staat te vertrekken kan en durf ik nog niet.
Echt, typisch. En dan vragen mensen zich af waarom ik mega pissed word en ga lopen schelden in mijzelf terwijl ik bij een bushalte sta. Maar ja, ging ook al redelijk gestrest weg van huis.
Wordt écht eens een keer tijd dat ik m'n rijbewijs eindelijk ga halen, als ik 'm, kijkend naar mij persoonlijk, überhaupt ooit haal, want bij mij komt er wel even wat meer kijken dan "oh je gaat theorie doen" of "oh nu ga je in de praktijk rijden". Voor mij is die luxe niet zo makkelijk te doen of vanzelfsprekend en dan heb ik het niet alleen over het financiële plaatje. Daarnaast heb ik een jongere broer en zus dus ik moet m'n beurt afwachten, is niet anders. Maar weet wel dat qua reizen, de auto wat makkelijker is dan het OV.
Kom ik in de tweede en laatste bus richting werk. Het was niet normaal druk. Wilde ik zitten, kon ik hooguit op het puntje van een tweezitsplek zitten (van die grote, brede stoelen, niet twee aparte, waarvan twee aan elke kant) omdat een mevrouw per se ongelooflijk breed moest gaan zitten. Er was maar één oudere mevrouw die zag dat ik een ietwat comfortabelere zitplek nodig had want ik donderde bijna van dat puntje van de huidige stoel waar ik op zat. Waar zijn de mensen die normaal doen in het OV, de mensen die empathisch genoeg zijn om te zeggen "wil je zitten?" of "hier is nog een stoel vrij", mensen die omkijken naar anderen in het OV? Zoals bijvoorbeeld een medereiziger in een rolstoel. Chauffeur vandaag was té lax om op te staan en haar uit de bus te helpen, maar haar in de bus helpen wilde die wel.
Of dan dat voorbeeld van mij, dat ik nog niet zo lang geleden door een medepassagier de bus in werd geduwd, echt doe eens normaal en blijf van mij af, ook al was het met je hand tegen mijn rug, je komt in mijn bubbel en er is sprake van onvrijwillige aanraking. Ik vond dat dood én doodeng, in een keer een onbekende hand tegen mijn rug duwend terwijl ik de bus in stapte en dan niet de persoon hebben gezien die dat deed. Mijn moeder schrok ervan toen ik het destijds aan haar vertelde. Heb het maar niet aan mijn vader verteld, want die zou door het lint zijn gegaan van woede.
Oftewel, je wacht gewoon netjes op je beurt en gaat mij niet grofweg de bus in duwen als een uit de kluiten gewassen "volwassen kleuter" omdat je zo'n ongelofelijke haast hebt, of mij omver lopen. Duwen van medepassagiers in het OV gaat mij echt veel én veel té ver. Weet wel dat als ik nog één keer de bus in wordt geduwd door iemand die ik niet ken, ik ermee naar de politie ga. Of diegene moet terug naar de kleuterklas en opnieuw leren dat zomaar aan anderen zitten, op wat voor manier dan ook, not done is.
Anyway, uiteindelijk kwam ik een kwartiertje te laat, maar zelfs voor dat ene kwartiertje te laat schaamde ik mij nogal en ik was zeik en zeiknat van de regen, alweer. Kwam aanlopen als een verzopen poes. Vanmiddag richting huis ook al. Heb ook weinig gegeten gedurende het kerstdiner maar dat was te verwachten en daarvoor had ik al best veel gegeten.
Enige positieve aan deze dag is mijn eindejaarsuitkering, die ik voornamelijk in mijn studiereizen voor de nabije toekomst ga stoppen. Want mijn ouders hebben de financiën gewoon niet om dat óók nog te betalen; ze weten namelijk hoe pittig en moeilijk ik het heb gehad met werkzoeken van zomer 2022 tot aan het einde van begin 2023, die absolute machteloosheid en frustratie van mij hebben ze gezien, gevoeld en gehoord. Ze willen nog één laatste studie voor mij betalen, waar ze zich scheel aan gaan betalen maar waarvan ze weten dat ik dit ontzettend graag wil, nóg meer dan wat ik op het moment uitoefen qua beroep. Voorwaarde is wel dat ik 110% mijn best doe; uitgebreide voorbereiding heb ik al getroffen, dus ik mats ze met die reizen. Verdien niet je van het dus ik spaar daar al een aantal maanden voor en werk er kei én keihard voor.
Zodra ik volleerd Engels docent ben over best veel jaren, zal ik wat meer financiële vrijheid hebben en zit ik niet aan verplichte reizen vast.
Daarnaast ook nog twee cadeaubonnen gehad; één voor Pathé thuis die ik maar aan mijn vader heb gegeven, al ging hij dat wel ruilen voor het bedrag wat erop stond en één vanuit de organisatie, waarmee ik nog niet weet wat ik precies kan doen, maar dat zie ik morgen wel.
We hebben ook Secret Santa gedaan met zelfgemaakte kerstkaarten/kerstknutsels en een kerstwens vanuit collega's, erg leuk én ik heb naast de Pathé cadeaukaart een "snackpakket" zoals we dat op werk noemen, gehad met Twix, zoete popcorn voor in de magnetron en Doritos.
Ben geen fan van Doritos maar Twix & zoete popcorn gaan er bij mij altijd wel in, ook al doe ik het nu heel wat rustiger aan met de frisdrank en zoetigheid, want ik wil niet wéér het nieuwe jaar hoeven starten met twee oppervlakkige gaatjes en al trillend van spanning in de tandartsstoel moeten zitten.
