Dit onderstaande is hoe ik me nu om 3 uur ‘s nachts voel en hoe ik denk over het leven in de moderne wereld. Misschien herkent iemand anders zich erin of kan het laten zien wat je anders niet op zou merken.
Het gevoel om anders te zijn
Soms vraag ik me af waarom ik me zo voel. Ik leef anders, denk anders, voel me anders dan de mensen om me heen. Ik kan me niet meer vinden in de consumptieve maatschappij en de kapotte systemen die onze samenleving vormen. Ik probeer zo minimaal mogelijk te leven, maar toch blijft de behoefte voor sociaal zijn terugkomen: ergens bij willen horen, deel uitmaken van een groep. Een primitieve behoefte.
Ik wou dat ik dat gevoel kon stoppen. Ik schaam me soms dat ik als een mens geboren ben. En ik kan niet meer doen alsof ik hier onwetend over ben. Als je leeft in de moderne wereld, draag je altijd bij aan vervuiling, aan vernietiging, op gigantische schaal. Daar kom je nooit onderuit.
Vragen stellen
Ik trek me zoveel mogelijk terug van de maatschappij en probeer als jongvolwassene alleen het absoluut minimale te doen wat nodig is om te overleven. Alleen. Maar waarom eigenlijk? Vraagt iemand anders zich dat ooit af? Als je die vraag stelt, krijg je vaak antwoorden als: “je moet zelf betekenis geven aan je leven.” Maar waarom moet je er betekenis aan geven? Om deel uit te maken van de grootste vernietigende, vervuilende soort die deze planeet ooit gekend heeft? Om een stukje van het grootste virus voor moeder natuur te zijn? Wat voor waarde of betekenis zou daar in zitten?
Niet meer terug kunnen
Er komt een punt dat je niet meer terug kunt naar de onwetende blik op het leven. Dit is een eenzaamheid die niet opgelost kan worden door leuke dingen te doen of sociaal te zijn of ergens bij te horen. Als je door het spel heen ziet waar iedereen om je heen in speelt, kun je niet meer terug. Je kunt niet meer doen alsof alles oke is door te blijven doorgaan met overbodig consumeren, vervuilen, het steunen van natuurvernietiging alleen al door te bestaan als mens. Er is je een keuze opgelegd zonder dat jij die ooit zelf hebt kunnen maken. Je bent nu onderdeel van iets veel groters dat vreselijk uit balans is, waar we vasthouden aan het kleine beetje schoonheid terwijl we het overheersende lelijke proberen te verbergen totdat het te laat zal zijn.
De wereld blijft doordraaien. 🌍
