Iedereen van mijn huishouden doet vaak iets buitenshuis behalve ik en dat geeft een nóg sterker gevoel van eenzaamheid

Wat dapper dat je dit zo deelt! Ik herken het vergelijken met je broer/zus erg in mezelf. Is het een idee om deze gevoelens met iemand uit het gezin te delen? Uit eigen ervaring: ik heb dit zelf thuis gedeeld omdat eenzaamheid en zeer naar gevoel is en hoe langer je het voor jezelf houdt hoe verder je van jezelf verwijderd raakt. 

Nadat ik het had verteld heb ik zelf actie ondernomen om meer vriendschappen te sluiten en te ontdekken. De app Bumble is een aanrader omdat je daar de BFF modus bij hebt, op die manier heb ik 2 (nu beste) vrienden ontmoet 2 jaar geleden. En natuurlijk Discord. 

Plus: je kunt me altijd berichten, ik ben er voor je! ✨ 

Dat probeer ik, maar aangezien mijn ouders (voornamelijk mijn pa) altijd een mening klaar lijken te hebben, zeggen "stel je niet zo aan", "waarom ga je niet alleen op vakantie?", "ga meer naar buiten", "jij bent niet meer eenzaam omdat je sociale contacten hebt" (dit is niet zomaar eenzaamheid, dit is een soort eenzaamheid die al 20 jaar diep van binnen heeft lopen woekeren bij mij en zolang heb ik mij ook sociaal geïsoleerd, wegens indirecte pesterijen op mijn 6e die mij betreft het hele sociale gebeuren heeft vernaggeld, ontzettend onzeker heeft gemaakt waardoor ik tamelijk selectief ben met wie en wat voor persoon ik toelaat betreft een sociale band opbouwen) ben ik niet al te open naar ze, ook door enkele privéomstandigheden waarvoor ik ze nog altijd niet heb kunnen vergeven en het feit dat het vaak voelt alsof wij hier op eierschalen moeten lopen volgens mijn jongere zus. Er is nou niet bepaald veel ademruimte om gevoelens en emoties te uiten of te tonen en dus zeg ik niets tot amper iets omtrent wat er in mijn hoofd omgaat tegen mijn ouders. Alleen mijn jongere zus af en toe maar da's alles. Zij is zelf te druk met d'r eigen leven, jongere broer idem dito en ik heb niet het gevoel alsof mijn ouders er écht naar vragen. Daarnaast zit ik ook veel op m'n kamer, kom ik alleen naar beneden om te eten en dergelijke, ben ik voornamelijk stil gedurende het avondeten en verdwijn ik weer naar boven. Dus tja. Denk dat ik al redelijk ver van mezelf verwijderd ben en van dit gezin qua gevoel soms. Plus ik haat het absoluut om mij kwetsbaar op te stellen en onzettend open te zijn.

Mijn ouders en ik hebben alles geprobeerd om mij meer sociaal contact aan te laten gaan en geloof me als ik zeg dat dit al een jarenlang en vermoeiend traject is geweest. Mijn beste lagere en middelbare schoolvriendin heeft mij geditcht wanneer ik vroeg iets leuks te doen tijdens de vakantie inmiddels 3 jaar terug. Ik moest hier altijd zoveel moeite voor doen dat ik de vriendschap stilletjes aan volledig heb laten doodbloeden want ik was het spuugzat.

Er is hooguit één klasgenoot van die tijd die nog wel contact met mij onderhoudt maar daar kan ik nauwelijks mee afspreken in verband met werk momenteel. Op colleges had ik niemand. Tweede college zonderde ik mij altijd af en kreeg ik knallende ruzie met mijn mentor omdat ik niet sociaal genoeg was, zelfs mijn pa moest op het matje geroepen worden. Eén medestudent viel dit op en vroeg vaak of ik bij haar aan tafel wilde zitten maar het sociale contact kwam niet verder dan m'n studie en dus hield ik mijn studie en thuis gescheiden. Werk is net zo, hou ik ook gescheiden van privé, ook in contact. 

Ikzelf heb voorgaande jaren al het een en ander geprobeerd en geef sociale contacten altijd een kans maar ik wil gewoon niet weer worden teleurgesteld.

Mijn sociale netwerk is vrij klein maar de contacten die ik heb, bijvoorbeeld mijn Dungeons & Dragons groepje, hecht ik waarde aan.

Ik denk niet dat Bumble echt iets voor mij gaat zijn en de Join Us Community Discord server heb ik al eerder geprobeerd maar het viel uiteindelijk tegen. 

Dankje voor je lieve woorden. 

Het was zeker balen, maar niks aan te doen en ik hoop het. 

Daarnaast hoop ik ook, tegen de tijd dat ik weer vier jaar in de schoolbanken zit, contacten op te doen gedurende mijn HBO studie. Mijn studie zal volledig in het Engels zijn en dus gaan de contacten die ik daar aanga internationaal zijn. Nog 7, bijna 6 maanden en dan zal het zover zijn. Ik heb expres voor de Engelse variant gekozen om zowel mijn spreekvaardigheid als mijn persoonlijk Engels niveau (C1 bekwaam) bij te houden en uit te breiden.