Haha, Ik denk dat veel van jullie dan gelijk denken aan jullie ouders die de zeggen dat ze nog steeds 30 zijn ondanks dat ze al lang over de 50 zijn. Maar dat is niet helemaal wat ik bedoel.
Zo als veel al wel weten ben ik 20 en word ik in augustus 21. Als ik daar alleen al denk schrik ik wel een beetje. En dit is helemaal niet beledigt bedoelt naar iedereen die wel ouder is, maar ik voel me nog helemaal niet zo oud. Als je me had vertelt dat ik dit jaar 17-18 zou worden, had ik je ook gelooft bij wijze van spreken.
Ik denk dat dit komt door m’n autisme dat ik me jonger voel. En soms geeft dat me best wel een eenzaam gevoel omdat ik niet mee kan komen met m’n ‘leeftijdsgenoten’. Om een voorbeeldje te geven, ze hebben het over het algemeen veel over relaties, social media, parties en fashion, iets waar ik dus niet echt interesse in heb.
Ik heb wel een vriendje gehad maar dat was ook maar voor het: ‘dan heb ik het ook gehad’ gevoel, als je begrijpt wat ik bedoel. Ik vind het dan ook erg vervelend als mensen (familieleden bijvoorbeeld) zeggen: “Heb je al een vriendje?” of “Het word wel eens tijd he?”
Ondanks dat ik me jongere voel, wil ik wel behandeld worden als een volwassene en niet als een klein kind van 5. Dus ja, dat is een beetje een strijd. Herkennen wellicht meer mensen zich hier in?