Dat je hier om advies vraagt vind ik heel positief. Ik sta elke dag op met pijn in mijn hele lichaam en ben ook al jaren eenzaam en zou dolgraag mensen om mij heen hebben zodat ik niet zo vaak negatieve gedachtes ontwikkel. Wel trauma maar geen last van depressie. Leuk is het nog steeds niet.

Ik heb helaas ook ervaring met de ggz en ik vind echt dat ze tekort schieten in mijn begeleiding. Maar wanneer je dat aangeeft mag ik ook maar lekker zelf bedenken wat ik nodig heb van ze. En dat weet ik dus niet. Ik heb daar dus niet echt een idee over. Ik neem het ze alleen niet kwalijk want daar heb ik alleen mezelf maar mee. Ik hoop alleen dat we op een gegeven moment tot iets komen waar zij wel een bijdrage aan kunnen leveren. Ik blijf het op een positieve manier bekijken omdat elke dag weer anders kan zijn en het zomaar de dag kan zijn dat dingen gaan veranderen. Soms heb ik geen hoop maar kijk ik toch uit naar de dag van morgen.

Heey! Ik heb helaas ook last van een depressie, al is het nu wel de betere kant op aan het gaan. Ik heb een week opgenomen gezeten. Ik heb niet veel ervaring dus, maar als je wil, kan ik je wel vertellen hoe ik het ervaren heb en de tips die ik heb, met je delen, al is het misschien niet veel

Ik ben heel benieuwd naar de ervaringen van anderen, dus alles is welkom. Veel of weinig maakt me niet uit.

Ik vind het zelf namelijk lastig om in te schatten wat ik me nou precies moet voorstellen bij een opname op langere termijn. Hoe ziet het dagritme eruit? Ervaar je verbintenis met de lotgenoten die daar ook zijn? Waar ik me vooral zorgen over maak is hoe het is als je na zo’n opname weer in je oude omgeving komt

Als je wil, mag je me een berichtje sturen, dan zal ik alles wat van belang is en wat ik weet vertellen!