Eenzamheid is een taboe voor jongeren met een grote rugzak.

  • 7 March 2024
  • 5 reacties
  • 139 × bekeken

Reputatie 3
Badge +3

Misschien ben ik de enige hoor.

Toen ik 2 was, ben ik door jeugdzorg uit huis geduwd. Nu, 18 jaar verder, struggle ik nog steeds met diverse dingen;

  • Zo mis ik het gevoel om geliefd te zijn. Ik heb al 2 jaar geen relatie, me vorige en eerste relatie heb ik zelf uitgemaakt omdat mn  ex alleen maar mn geld en spullen eiste, zonder echt van me te houden. Omdat mijn ouders niet voor me konden zorgen, sta ik er semi-alleen voor. Daarnaast mag ik mijn vader niet vanwege perfecitonisme en narcisme, en mijn moeder is geestelijk ziek. Het klink misschien behoorlijk cringe, maar ik kan niet de enige zijn die het hebben van een relatie mist…?
  • Wanneer ik op school ben, durf ik amper te praten met mensen omdat ik bang ben dat ze wat van me vinden (Scared of failure?). Dit betreft mijn vorm van onzekerheid. Hoe gaan jullie hier mee om, hebben julllie tips?
  • Hoe denken jullie over eenzaamheid en hoe gaan jullie hiermee om?
  • Ook heb ik het gevoel dat ik niet goed genoeg ben  (Gevalletje PTSS). Ondanks mn angst sta ik zeer zeker open om mensen te ontmoeten. Join us is voor mij de leukste comunnity om mensen te ontmoeten, ik denk dat iedereen hier het een beetje mee eens is.

Helaas, dit topic is gesloten. Meestal is dat omdat er langere tijd niet op gereageerd is of omdat het onderwerp afgesloten is.

5 reacties

Reputatie 4
Badge +4

Uh ik snap wat je allemaal zegt en je bent niet de enige die een relatie mist want ik mis het zelf ook wel een relatie had wel met 1 maar dat ging niet echt goed want als ik iets verkeerds zei over iets dan was het meteen klaar dusja ik had dat uitgemaakt omdat het niet echt goed voelde en ik mis het wel een relatie ja maar er werdt en wordt nog steeds soms gezegd dat sommige meiden me niet willen werdt vroeger veel gezegd en ik merk het juist nu ook nog

Reputatie 3
Badge +3

Uh ik snap wat je allemaal zegt en je bent niet de enige die een relatie mist want ik mis het zelf ook wel een relatie had wel met 1 maar dat ging niet echt goed want als ik iets verkeerds zei over iets dan was het meteen klaar dusja ik had dat uitgemaakt omdat het niet echt goed voelde en ik mis het wel een relatie ja maar er werdt en wordt nog steeds soms gezegd dat sommige meiden me niet willen werdt vroeger veel gezegd en ik merk het juist nu ook nog

Het is ook de generatie (imo). heel veel van mn vrienden die ik nog heb hoppen van de een naar de ander, ik zoek gewoon iemand om het liefst me hele leven bij te zijn (Mr dat heb je natuurlijk niet voor het zeggen). Voel je vrij om me een bericht te sturen als je dat wilt.

Reputatie 7
Badge +14

Dit merken we zelfs als organisatie daarom proberen we met ervaringsverhalen en naamsbekendheid het taboe op dit probleem te doorbreken. Sharing is caring! 

 

Ik hoop dat je ervan leert om erover te praten, weet dat je er niet alleen voor staat en dat er landelijk helaas heel veel jongeren zijn die hetzelfde mee maken. 

Reputatie 4
Badge +4

Dit merken we zelfs als organisatie daarom proberen we met ervaringsverhalen en naamsbekendheid het taboe op dit probleem te doorbreken. Sharing is caring! 

 

Ik hoop dat je ervan leert om erover te praten, weet dat je er niet alleen voor staat en dat er landelijk helaas heel veel jongeren zijn die hetzelfde mee maken. 

Snap ik en opzich is het fijn dat dit er is sws voor jongeren en hopelijk gaat het blijven helpen de jongeren

Reputatie 3
Badge +1

Wanneer ik op school ben, durf ik amper te praten met mensen omdat ik bang ben dat ze wat van me vinden (Scared of failure?). Dit betreft mijn vorm van onzekerheid. Hoe gaan jullie hier mee om, hebben julllie tips?

 

Ik kan lang niet over alles wat je schrijft iets zeggen hoor. Maar voor mij hielp het heel erg om buiten werk in mijn geval een fijne groep mensen om me heen te hebben. Ik bezocht bijvoorbeeld thema avonden op bij cafés, waar je dan met allemaal (onbekende) mensen heengaat en over dat onderwerp in gesprek gaat, of vaak over iets heel anders haha. Dát heeft mij heel erg van mijn angst om met mensen te praten afgeholpen omdat iedereen daar als gelijke voelde aangezien we allemaal weirdo’s waren die over een specifiek onderwerp wilden praten. Je zou dus ergens een begin kunnen maken, buiten school om.

Hier bij de community beginnen is lekker laagdrempelig, maar het is ook aan te raden om de Discord te joinen om te praten met anderen over allerlei onderwerpen. Meedoen met een activiteit die door anderen georganiseerd wordt hier op de community is zeker aan te raden. Iedereen zoekt immers hetzelfde en juist daarom is het (voor mij in ieder geval) gemakkelijker dan op school bijvoorbeeld waar je niet altijd elkaar als “gelijke” ziet!

 

Ik miste tot een paar jaar terug ook constant het hebben van een relatie, dat heeft ook met mijn verleden te maken. Maar voor mij was het eerst nodig om aan social skills te werken, en daarna vriendschappen op te bouwen. Als je daar mee bezig blijft kom je vanzelf wel weer iemand tegen. En gaandeweg leer je dan red flags te herkennen wie niet te daten. En uiteindelijk dus wie wel en hopelijk loop je dan iemand tegen het lijf die meer green flags heeft dan rode. Kortom: het leven is een leerproces 😊