Vandaag, nou ja eigenlijk gisteren, zat ik niet bepaald lekker in mijn vel. Dit viel mijn moeder op die bleef aandringen haar te vertellen wat er was want ik was vrij chagrijnig en had een kort lontje.
Waar het op neerkwam is dit:
Ik heb tijdens mijn zomervakantie nota bene nóg afspraken met jobcoaches, etc. Ik kan onderhand nauwelijks nog écht vakantie vieren. Of wat er nog van over is met mijn werkveld
Ik ben bezig met solliciteren nog steeds ondanks het hebben van een tijdelijke baan waar ik, ook al heb ik het nog zoveel kansen gegeven en echt daadwerkelijk aangekeken voor een aantal maanden, gewoon steeds minder leuk ga vinden. Ik wordt er moe van. Was om de week verkouden/ziek ook voor de zomervakantie wat zeer waarschijnlijk is gelinkt aan de stress waarmee ik te dealen heb op dat vlak. Mijn ouders vermoedde ook dat ik op een gegeven moment Covid of iets had. Daarbij komen meerdere factoren bij kijken. Snap op deze leeftijd niet dat ik als kind zijnde niet kon wachten tot ik volwassen was. Echt niet. Maar dat terzijde.
Vakanties lopen niet gelijk kijkend naar die van mijn ouders. Mijn ouders hebben vakantie wanneer ik alweer aan de bak moet wat echt ongelofelijk top is. Oftewel, zit veel thuis, me op bepaalde momenten te vervelen, weg te slijten op mijn kamer waar ik bijna als een vampier zou kunnen leven werkelijk waar, of beneden hangend op de bank in een heerlijk antisociale flutbuurt waar drie keer niks te doen is. Nu kan ik wel gamen en lezen maar zie daar maar eens een grotere dosis motivatie voor te vinden als je ouders werken, broer en zuslief vaak buitenshuis iets doen/op vakantie gaan en jij met lede ogen aan het toekijken bent als het ware, je echt afvragend "Goh wou dat ik dat kon doen" of "Goh wou dat mijn ambities ook eens werden benoemd vol enthousiasme door mijn ouders" wanneer mijn broer begint over waar hij allemaal wel niet heen op reis gaat met vrienden in de nabije toekomst schijnbaar.
Maar mijn ouders hoor je nauwelijks over die van mij. Alleen maar "jouw tijd komt nog wel"
Mijn moeder heeft benadrukt dat ik in de zomervakantie eigenlijk niet bezig moet zijn met werkgerelateerde dingen.
Ik weet niet welke zomervakantie erger was; die van 2017 wat ik liever volledig wis uit mijn geheugen en van mijn netvlies af (ik ga niét in detail) of deze.
Had ik geweten dat deze vakantie zo zou gaan lopen dan had ik gevraagd gewoon de hele vakantie te mogen werken maar da's niet mogelijk binnen mijn werkveld.
Ik wilde dit gewoon even kwijt want het zit me al enige tijd flink dwars en ja ik type dit zo rond bijna twee uur 's nachts.
Letterlijk een van de weinige hobby's wat dit gevoel wegneemt is wanneer ik in mijn Dungeons & Dragons sessies zit en ik mijn gedachten even op standje nul kan zetten door in de huid van mijn karakter te kruipen wat iets is wat ik steeds meer en beter probeer te doen.
Ga dit weekeind reageren op mijn uitgebreidere topic waarin ik mij nogmaals voorstel, reageren op privéberichten in mijn inbox hier op de community en eindelijk werken aan mijn twee karakter sheets. Dat en het Engelstalige kookboek 'Exquisite Exandria' van Critical Role bestellen. Kijken of dit mij wel motiveert eindelijk eens te koken... Al snap ik nog steeds niet waarom de pasta gebaseerd op het D&D karakter Percival 'Percy' DeRolo niet echt saus lijkt te hebben naast de grote hoeveelheid knoflook. Het is sowieso aan de vegetarische kant lijkt het maar ik mis gewoon een pastasaus.
