Hallo, ik identificeer me ook met de term non binair. Normaal gesproken weet je welk geslacht je bent. Of je weet het of je voelt het. Maar mensen zoals doen heel erg hun best om iets te voelen. Op het moment dat ik als vrouw aangesproken word, klikt dat niet. Dat voelt niet goed. En als ik als man aangesproken word, klikt dat wel. Maar voor sommigen klikt beide gewoon niet en dan is het al heel moeilijk om erachter te komen wat dan wel klikt.
Ik ben blij wanneer er geen verwachtingen zijn. Wanneer iemand niet van mij verwacht dat ik me als een man of vrouw moet gedragen. Ik heb zo hard geprobeerd om iets te voelen. Maar het lukte gewoon niet. Ik ben er tegelijkertijd erachter gekomen dat de voornaamwoorden het/het ook wel goed klinken(alleen gebruik ik deze niet omdat anderen het onmenselijk vinden). Voor sommigen klikt vrouwelijk zijn en mannelijk zijn allebei heel goed. Het gaat om het gevoel dat je erbij hebt. Mensen gebruiken bepaalde termen om aan te geven hoe ze zich over iets voelen. Zo zit dat eenmaal in elkaar. Ik persoonlijk voel me goed bij de termen transman en non binair. Ik voel me een man maar tegelijkertijd voel ik ook niks. Ik kan verder ook niet uitleggen hoe dat mogelijk is want ik ben zelf nog op zoektocht wat het beste past.
Dank voor je uitleg @Mace. Ik probeer het te begrijpen en merk dat ik het me dus niet zo goed kan voorstellen. Misschien ook omdat ik geboren ben als vrouw en me altijd vrouwelijk heb gevoeld. Het is voor mij heel duidelijk dat ik een vrouw ben ook al ben ik niet heel vrouwelijk (een make-upje op z’n tijd ja: maar zeker niet iedere dag) - snap je het nog?
Je bent wel geboren als een vrouw (als ik dat voor het voorbeeld even zo mag zeggen) maar je voelt je dus mannelijk (transman). Waar komt dan de non-binair vandaan? Of bedoel je dat het voor jou wel als man voelt en wellicht bij iemand anders non-binair?
Nogmaals dank voor je uitleg en dat je ervoor open staat om het uit te leggen. Ik probeer je niet op een manier aan te vallen of te beledigen.
Hey Biebs,
Ten eerste: wat goed dat je dit vraagt! Heel veel mensen geven meteen een (hard) oordeel en het is heel dapper van je dat je gewoon aangeeft dat je het niet zo begrijpt, maar wel wil leren.
Ik ben zelf man, maar ken wel veel non-binaire mensen en ik denk dat ik het ongeveer kan uitleggen (net zoals Mace al heeft gedaan).
Je bent inderdaad geboren met een biologisch geslacht, maar je hebt ook nog gender. Dat heeft te maken met alles wat we met een geslacht in verband brengen. Hoe je je kleedt, hoe je je gedraagt, zelfs kleuren als roze en blauw zijn ‘gegenderd’: roze zien we als meisjesachtig, blauw als jongensachtig.
Gender heeft alles te maken met identiteit, waar jij je thuis bij voelt, wat bij jou ‘klikt’, zoals Mace zegt. Voor sommige mensen komt dat overeen met hun fysieke geslacht, zoals bij mij. Ik ben geboren als man en voel ook dat ik dat ben. Bij anderen komt dat over met het andere geslacht dan waarmee ze geboren zijn (transgender). Maar gender blijft een spectrum: we delen in onze maatschappij graag dingen in hokjes in, maar ieder mens is uniek! Ben je non-binair, dan neem je eigenlijk de vrijheid om te bewegen op dat spectrum. Je voelt je niet ‘niets’ (al zijn er ook mensen die gender helemaal afwijzen), maar je valt dan niet in de hokjes man of vrouw.
Wel kan het zo zijn dat iemand non-binair is, maar zich wel vrouwelijk (of juist mannelijk) uit. Dat heeft te maken met genderexpressie, maar dat zegt dus nog niks over wie je je bent.
Waaraan je voelt dat je non-binair bent, dat kan ik je niet uitleggen, omdat ik dat zelf dus niet ben maar ook ik voel me fijn en vrij om af en toe mijzelf te uiten (expressie) op een manier die traditioneel niet als 'mannelijk’ wordt gezien. Dus nagellak opdoen of roze kleding. Ik voel me dan nog steeds 100% man (en heteroseksueel, want hoe je je kleedt zegt ook niks over op wie je valt), maar mijn expressie zou je dan wat vrouwelijker kunnen noemen.
Maar: wat mij betreft laten we lekker iedereen dragen, uiten en gedragen hoe die wil, want zacht en lief zijn kan ook prima als man, en stoer en sterk zijn kan ook prima als vrouw. :)
Ik ben ook nog steeds aan het leren over deze onderwerpen, dus iemand mag me vooral verbeteren of aanvullen als ik iets mis of niet goed heb uitgelegd ^^
@Creatieveling, Dus als ik het goed begrijp kun je prima een man zijn als geslacht maar als gender non-binair? en dan heeft dat dus te maken met dat je voelt dat je niet echt lekker in het hokje man zit en dus bijvoorbeeld wel make-up kan dragen (wat vaak met het vrouwelijke gender geassocieerd wordt).
misschien een gekke vraag dan want als Gender en Geslacht andere dingen zijn hoe komt het dat er soms in het paspoort dan een X komt te staan? Want dat staat toch eigenlijk voor geslacht (wat dus iets anders is dan gender)
Thanks voor je antwoord ook. Maakt het alweer een stukje duidelijker :-)
@Biebs, ja ik ben als vrouw geboren. ja ik voel me dan ook mannelijk. ondanks dat die term goed past, heb ik altijd het gevoel gehad dat er wat miste. het voelde niet helemaal compleet. maar ik wist zeker dat ik geen vrouw was. dus ik begon na te denken. een ding wist ik zeker. ik voel meer dan alleen mannelijkheid. er was meer. ik ben zelf er nog niet helemaal uit wat ik dan wel ben. maar ik weet wel in welke hoek ik zit. en ik weet dat mannelijkheid me goed past. maar daarmee is het plaatje nog niet compleet. ik ga vooral af op wat goed voelt. gender is iets wat je voelt. dus hoe beschrijf je dan iets wat er niet is? iets wat je niet voelt? dat maakt het lastig om uit te leggen hoe het precies voelt.
er zijn zoveel verschillende manieren om non binair te zijn. en er zijn zoveel dingen die worden beschouwd als non binair. ik heb zelf ook vrienden die non binair zijn, en zij beschrijven hun gender als neutraal. anderen vinden zichzelf al nonbinair als ze zich niet strikt man of vrouw voelen. zo heb ik iemand gekend die zich non binair noemde omdat diegene zich deels vrouw voelde. of minder connectie had met vrouwelijkheid. ik heb verschillende smaken van non binair voorbij zien komen. ik kan je alles vertellen over welke labels er bestaan en wat deze betekenen, maar uiteindelijk is non binair zijn iets wat je zelf invult. je bepaalt zelf of je je met deze term indentificeert. en labels zijn uiteindelijk ook alleen maar richtlijnen of dingen die je houvast geven. maar niet altijd hoef je het een naam te geven. want uiteindelijk ben je gewoon wie je bent. jezelf. en daar is niet altijd een term voor nodig.
je kunt misschien zelf niet zo goed voorstellen hoe het voelt om non binair te zijn. omdat je zelf nooit die gendertwijfels hebt gehad. het lijkt me ook niet meer dan logisch dat je niet weet wat het dan precies inhoudt. en men is vaak schuw naar dingen die hij niet kent. als we in een wereld leven waarin iedereen gelijk behandeld word, dan zullen genderrollen er ook minder toedoen. iedereen is nog steeds vrij om te zijn wie die wil zijn.
als je je voorstelt dat je in een wereld leeft waarin niemand meer let op of dat je een man of vrouw bent, dan kan je ongeveer ervaren hoe een non binair persoon het zou willen. zo voelt het voor mij. ik houd van genderrollen, maar ik wil eigenlijk dat mensen verder kijken dan mijn geslacht. leuk, zon labeltje. maar dat bepaalt niet wie je bent. ik ben ik. ik denk dat je je niet zoveel zorgen hoeft te maken om hoe het voelt om non binair te zijn. uiteindelijk zijn we allemaal mensen met hun eigen voorkeuren. en het maakt mij echt niet uit als mensen mijn gevoel niet begrijpen. dat verandert mijn gevoel niet. het enige wat er mij toedoet is dat mensen me respecteren en me goed aanspreken. ik ben verder ook niet het type persoon die mijn gender door andermans keel gaat duwen. ik hoef er geen feestje van te maken dat ik besta. ik besta gewoon en verder is daar niks bijzonders mee. en als mensen mij niet kunnen respecteren net als elk ander, dan ga ik die persoon verder ook niet overtuigen. dan hoef ik ze gewoon niet meer te spreken.
maar ik merk aan jou dat je wel respectvol bent dus daar zou niks mis mee moeten zijn. ik snap wel dat je het wilt begrijpen. je hoeft niet perse te weten hoe het voelt, maar als je hun respecteert en ziet voor wat ze zijn, dan maak je ze al meer dan blij.
disclaimer:
deze hele tekst slaat eigenlijk vooral op mezelf. ik praat niet voor alle non binaire personen. dit is puur mijn kijk op de situatie.
@Mace, Het is inderdaad voor mij lastig maar gelukkig komt het wel respectvol over, daar ben ik blij om. Het is natuurlijk niet mijn bedoeling om mensen hiermee te kwetsen en misschien maakt het inderdaad niet zoveel uit dat ik begrijp hoe het voelt. Mijzelf aanpassen is nooit een probleem, ik vind het gek als mensen daar wel een probleem van maken Als jij X genoemd wil worden zal ik me aanpassen want dat lijkt me een kleine moeite. Helaas denkt niet iedereen op de wereld zo. Ik denk ook inderdaad dat iedereen vooral moet zijn die die wilt zijn in welk hokje je dan ook wel/niet past :-)
Ja @Biebs! Eigenlijk is het biologische geslacht maar in heel weinig situaties relevant. Denk ook maar aan toiletten: is het wel zo logisch dat er mannen- en vrouwentoiletten zijn? In steeds meer gebouwen zie je nu het symbooltje voor wát er in het toilet zit ipv voor wie het toilet is. Dus ipv een man of vrouw-poppetje zie je dan het symbooltje van een urinoir of een gewone wc. kun je zelf kiezen wat je fijn vindt.
Wat betreft het paspoort: dat heeft ook weer te maken met hoe jij wordt gezien en genoemd. Wat er in documenten over jou staat heeft niet zo veel te maken met je lichamelijke geslachtskenmerken. Staat er ‘M’ in je paspoort, dan kan je er vanuit gaan dat je wordt aangesproken met ‘meneer’ in officiële documenten. Stel dat je je helemaal niet thuis voelt bij die term, dan is dat dus lastig. Ik voel dat zelf niet zo, want ik voel mezelf prima bij meneer, maar ik kan me wel voorstellen dat het vervelend is om in een hokje geduwd te worden waarvan je voelt: hier ben ik niet thuis.
Ook interessant is dat niet iedereen biologisch strikt man óf vrouw is. Je hebt ook intersekse personen: zij hebben zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtskenmerken. Breder gezegd: intersekse personen hebben een lichaam dat niet overeenkomt met het beeld dat wij hebben van man of vrouw. Even plat gezegd: we denken bij een man aan de mannelijke chromosomen, een penis, ballen, prostaat etc. en bij vrouwen aan de vrouwelijke chromosomen, een baarmoeder, vulva, vagina, borsten etc. Maar daar kan dus variatie in zijn. Dat heeft dus met lichamelijke kenmerken te maken en zegt niks over de genderidentiteit van die persoon. Ik benoem dit om te laten zien dat het lichamelijke geslacht óók niet zo zwart-wit hoeft te zijn als we denken :)
Hallo allemaal, dit topic is alweer een maand oud, maar ik wil er graag nog iets aan toevoegen.
Ik ben zelf transman en bioloog en ik vind het wonderbaarlijk dat we hebben besloten om gender als zwart/wit in te delen. De natuur doet namelijk helemaal nergens aan het één of het ander. Denk aan dingen als haarkleur; je hebt niet óf pikzwart haar óf lichtblond. Er zit een eindeloos scala (spectrum) van tinten tussen. Hetzelfde geldt voor lichaamslengte, oogkleur, huidskleur etc. Waarom gender dan ineens maar 2 smaken zou hebben, is heel vreemd (vind ik). Wellicht dat dat het hele verhaal nog in perspectief kan zetten.
Verder is het verschil tussen biologische sekse en genderidentiteit al prachtig uitgelegd, dat is voor veel mensen nog altijd een struikelblok. Dat is ook niet gek, want we weten nog zo weinig over genderidentiteit. Er worden allerlei onderzoeken naar gedaan over waar dat zich in het brein zou bevinden, maar dat blijkt ontzettend complex. Waar we wel zeker over zijn, is dat biologische sekse en genderidentiteit van elkaar kunnen gaan verschillen terwijl de foetus zich nog in de baarmoeder bevindt. De biologische sekse van een foetus wordt namelijk bepaald op het moment dat een eicel en zaadcel met elkaar versmelten (de bevruchting). Vanaf dat moment heb je XX, XY of een intersekse versie van die chromosomen. Maar je genderidentiteit wordt gevormd op het moment dat de hersenen volop in ontwikkeling zijn, ergens tussen de 7e en 11e week van de zwangerschap als ik het goed zeg. De hormonen waar de foetus aan wordt blootgesteld in het lichaam van de moeder spelen daar de sleutelrol in. In mijn geval als transman zijnde, ben ik in die periode blootgesteld aan een combinatie van hormonen die tot een mannelijke ontwikkeling van mijn hersenen heeft gezorgd. Hoe dat voor non-binaire mensen werkt, weet ik niet precies, maar het heeft er ongetwijfeld mee te maken.
Het ontstaan van transmensen is dus gewoon biologisch te verklaren. We zijn niet gek of ziek of wat dan ook. Ik was zelf 3 jaar oud toen ik voor het eerst tegen mijn moeder zei dat ik een jongen was. In ieder geval, hopelijk creëert dit verhaal nog wat extra begrip ;)