Vervolgstappen toekomst

Kon dit jaar niet meer. Was té laat.

Hopelijk met een beetje geluk en mazzel weet ik mij volgend jaar in te schrijven vóór 1 mei 2024 voor de HBO studie Engels docent Tweedegraads (voltijds) maar dat is dan ook zeer waarschijnlijk de laatste studie die ik doe omdat ik dan grofweg zo'n beetje 14 jaar aan studeren in zijn totaliteit kwijt ben (begon rond mijn 16e met studeren; eerst twee jaar MBO 2 gedaan, daarna bijna drie jaar MBO 4 met halfjaar teruggezet worden door baggerbegeleiding eerstejaars stage die gelijk van mij verwachtte dat ik het meeste van Onderwijsassistent al kon; werd niet eens gekoppeld aan een leerkracht maar een klassenassistent die nauwelijks tijd voor mij vrij wilde maken, enorm streng beoordeelde en mij af liep te katten... en dat terwijl ik zélf nota bene nog op die lagere school had gezeten als kind zijnde en vanaf volgende jaar hopelijk die HBO studie van 4 jaar)

Ga me sowieso wel inschrijven voor voorlichtingsavonden en open dagen. Dit is een studie die ik ontzettend graag wil gaan doen en waar ik mij de volle 110% voor wil inzetten en momenteel mijn enige kans op een beetje een volwaardige baan en werk wat ik ook écht leuk ga vinden.

Onderwijsassistent is op zich niks mis mee en ook wel leuk maar ondanks dat ik mezelf volledig suf solliciteer naast mijn huidige tijdelijke werk komt er gewoonweg ontiegelijk weinig van de grond. Werkgevers maken 9 van de 10 keer een andere keuze waarbij de nadruk hoogstwaarschijnlijk ligt op mijn belemmering waar ik helaas mee ben geboren en waar ik dus niks aan kan doen. Voor mij voelt elke afwijzing wel als een soort straf of ik ga ongelooflijk aan mijn eigen kunnen twijfelen. Ondanks de ervaring die ik tot nu toe heb opgebouwd en mijn, voor mij persoonlijk vrij hoge diploma's, met name MBO 4 is het nóg niet genoeg schijnbaar om aan een baan te komen en dat frustreert mij echt al maanden achtereen. Daarnaast is het onderwijs zó conservatief als ik weet niet wat. Dacht voorheen altijd "goh ze staan te springen" maar ze zijn zó vasthoudend aan het oude vertrouwde dat je er gewoon moe van wordt soms. Dat en de krapte op de banenmarkt zit nog altijd tegen, vacatures gaan altijd intern eerst en werkgevers kijken liever naar ervaren werknemers dan naar kersverse werknemers die nog helemaal ingewerkt moeten worden. 

Mijn huishouden heeft ook last van mijn frustratie met het werkzoeken en vindt het enorm lastig om mij zo gefrustreerd te zien, al lange tijd. 

Nu ik eindelijk weet wat een beetje realistisch is voor mezelf, waar ik naartoe wil werken en hoe ben ik van mezelf al wat rustiger en vraag ik aan mijn jobcoach of hij het een en ander kan regelen met mijn werk zodat ik daar toch nog kan blijven werken totdat ik die HBO studie ga doen. Want tot die tijd weer thuiszitten niksen en werkloos zijn omdat ik geen andere keus heb ga ik voor een tweede keer écht niet trekken, dan zou ik er echt aan onder doorgaan met mijn mentale/emotionele gezondheid die vorige jaar direct na mijn afstuderen al een vervelende knauw had gehad.

Ja mijn ouders gaan dit wellicht voelen in de portemonnee en ik ook mocht het voorkomen dat ik het niet haal maar ze gunnen het mij zo en schijnbaar kan ik mijn gemeente ook nog eens om een speciale studietoeslag vragen bovenop de studiefinanciering dus dat ben ik nu ook aan het regelen. In ieder geval wil ik ze trots maken en hun, maar vooral niet mezelf teleurstellen. Het gaat een grote stap zijn kijkend welke (zware, ontzettend moeizame) schoolloopbaan ik al heb moeten doorlopen om te komen waar ik nu wil zijn, maar ik ga alles op alles zetten om weer een diploma binnen te slepen en nog een tof diploma ook waarmee ik zelfs buiten Nederland kan werken zou ik dat willen.

Ik heb laatst op het nieuws gezien dat er een groot tekort is aan Engels leerkrachten dus ik denk echt dat de baankans vele malen groter zal zijn in het voorgezet, middelbaar en hoger onderwijs dan in het lager basisonderwijs. 

En laten we heel eerlijk zijn: meerdere vakken uitleggen aan leeftijden waarbij je constant je taalgebruik moet aanpassen zodat ze het snappen is niks voor mij. Wel leuk maar het past niet volledig bij mij. Ik heb liever of de oudere basisschoolleeftijd of een leeftijd wat meer in mijn richting als het op onderwijs aankomt. 

Ik leg liever één specifiek vak uit die ik vanaf mijn 6e ongeveer mezelf volledig heb aangeleerd en dol enthousiast van wordt dan dat ik rekenen moet gaan overbrengen en met mijn handen en voeten moet werken onderhand omdat mijn rekenkundig inzicht op de meeste vlakken (wiskunde uitgezonderd net zoals geldrekenen, omrekenen van maten) laag is wegens mijn belemmering en ik zeer waarschijnlijk dyscalculie heb volgens een oud docent rekenen van mijn onderwijsassistent opleiding en van dyscalculie zijn er meerdere variaties.

Ik heb mijn moeder te danken aan mijn talenknobbel en mijn voorliefde en passie voor taal, in dit geval Engels. Waar ik de basis voor legde doormiddel van Nintendogs (de DS Lite versie was alleen speelbaar in het Engels) en dat was lang voordat ik ook maar Engels kon. Tegen de tijd dat ik naar groep 5 van de lagere school ging waren de leerkrachten verrast dat ik de basisvaardigheid voor Engels allang bezat en zelfs al een klein gesprekje wist te voeren in het Engels. Zo leuk om nog altijd terug te lezen in mijn oude rapport. Sinds dat moment ging het ontzettend snel met mijn Engels en op de middelbare en mijn eerste college raakte ik dan ook verveeld omdat ik het Engels niveau veel en veel te makkelijk vond. Ik wist van mezelf dat er meer in zat dan dat er van mij werd verlangd qua niveau en ging steeds sneller Engels naar het Nederlands en Nederlands naar het Engels vertalen, etc. Vanaf mijn onderwijsassistent opleiding, tweede college kwamen er eindelijk keuzedelen waaronder Engels B1/B2. Hier heb ik een toelatingstest voor moeten maken binnen één uur. Van alles werd gevraagd; lezen, luisteren, kijken. Ik ging er snel doorheen en haalde het en dus mocht ik met het keuzedeel meedoen. Dit was een onderdeel van een profiel in de richting HBO in plaats van PABO. Maar wat bleek; alle studenten in dat keuzedeel inclusief ikzelf vond dat keuzedeel ook wéér te makkelijk en dat was terug te zien in mijn scores. Gelukkig gaf mijn docent ons de kans C1/C2 niveau te proberen wat het hoogst haalbare Engels niveau is (bekwaam) en zo ging dat keuzedeel eigenlijk verder. Voor mijn Engelse brieven bijvoorbeeld heb ik altijd tienen gescoord voor zover ik weet en de docent die het keuzedeel gaf was zeer nieuwsgierig en geïnteresseerd in mijn schrijfstijl want hij had nog nooit zo'n hoog niveau schrijfstijl gezien. 

Het enige jammere is, is dat mijn Nederlands, oftewel mijn moedertaal, onder mijn Engels lijdt maar dat heeft meerdere oorzaken:

Ik heb mij nooit volledig geïnteresseerd in mijn eigen taal.

Ik lees, kijk, luister, game en praat zowat dagelijks in het Engels. 

Ik lees zeer weinig Nederlands, probeer ik wel wat meer te doen maar ben vrij kieskeurig in wat ik dan in het Nederlands lees. Daarnaast dringt mijn pa erop aan. 

Ik vond Nederlands altijd een vrij droge en moeilijke taal op grammatica gebied, tijdsbepaling. Ook heb ik moeite met zinsopbouw en omdat mijn Engels vele malen sterker is dan mijn Nederlands volgens mijn oud docent Nederlands van de onderwijsassistent opleiding een probleem genaamd "inversie".

Maar om een lang verhaal kort te maken; ik kan niet wachten tot ik de droom van HBO Engels docent Tweedegraads eindelijk kan najagen en ook kan waarmaken, want daar wacht ik al sinds de middelbare op omdat ik helaas geen biologische laborante kon worden, iets anders wat ik ook graag wilde overwegen te doen maar rekenen was net iets te hoog en nooit natuur en scheikunde gehad.