Weekly Mission: Waar ben jij trots op?

Hoi,

Leuke vraag ja. Ik denk dat ik er niet lang over hoef na te denken. 

Een aantal jaar geleden zat ik met een flinke depressie, geen school, geen vrienden. Het was eigenlijk compleet uitzichtloos. 

Na een aantal jaar (met hulp van anderen) aan mezelf gewerkt te hebben, heb ik nu een opleiding, mijn rijbewijs gehaald, een kleine vriendengroep, en ben ik van mijn psychische klachten grotendeels af. 

En een tip aan iedereen is om nooit op te geven. Als je hard aan jezelf werkt zal je altijd je doel bereiken. En soms heb je ook (veel) tussenstapjes nodig, maar dat is niet erg.  

​​​​​​Groetjes, AppeltjeNL

​​​

Goeie vraag, 

Hetgeen waar ik trots op is hoe ik met tegenslagen heb leren omgaan. De coronaperiode is hierin een eyeopener geweest. 

Net voordat corona uitbrak had ik 5 weken stage gelopen. Toen corona uitbrak kon ik opeens niet meer op mijn stageadres werken. Ook de sociale ontmoetingsplaatsen, zoals de bouldergym en de dartsclub waar ik wekelijks naartoe ging, sloten plotseling de deuren. Deze veranderingen kwamen emotioneel hard aan bij mij. Ik voelde mij machteloos en de negatieve gedachtes namen het steeds meer over. Het luchtte mij op om over deze gevoelens van machteloosheid met mijn thuisbegeleider, ouders, school en stagebegeleider te praten. Ik heb van thuisbegeleider geleerd wat het verschil is tussen gevoel en verstand en dat je verstand het negatieve stemmetje in je hoofd die van alles vooraf voor je invult. Mijn stemmetje noem ik Asperger. Toentertijd heb ik geleerd, hoe je afstand kan nemen van negatieve gedachtes. Deze truc leerde ik: schrijf alle gedachtes op post-its, hang ze op en kijk ernaar. Op deze manier kon ik mijn hoofd leger maken en besefte ik dat de meeste gedachtes voortkwamen uit vooringenomenheid en dat de werkelijk meestal anders is. Ik kwam ook tot het inzicht dat als je asperger negeert, de negatieve gedachtes als een boemerang steeds aanweziger worden. Een leger hoofd stelde mij weer in staat om weer stappen te ondernemen die ervoor zorgde dat ik kon dealen met tegenslagen door na te denken over de dingen die mij gelukkig maken en wat ik wil en belangrijk vindt. Het is mij daardoor gelukt om mijn stage op een later tijdstip af te ronden, waardoor ik weer verder kon. Momenteel ben ik zelfs bijna afgestudeerd. Wauw!!!

Ik denk dat deze foto genoeg zegt!

@De terminator wauw, inspirerend. Een mooie ontwikkeling. Je kan trots zijn. 

Waar ik het meest trots op ben?

De stappen die ik heb gemaakt afgelopen 4 jaar 

als ik terug kijk hoe vervelend ik was 4 jaar geleden en hoe ik nu veranderd ben 

De 18e jaar was voor mij het aller moeilijkste 

ik begon met roken blowen drinken, gelukkig gebruik ik geen drugs meer en sigaretten

mijn 18e jaar wordt bijna afgesloten want ik wordt 7 maart 19

Waar ik trots op ben: 

Doorzetten ondanks (vele) tegenslagen in mijn leven.

Toch maar even van MBO 2 naar MBO 4 gaan en mijn diploma weten te halen.

Het tegendeel bewijzen aan mensen die denken dat ik bepaalde dingen niet kan en keihard terugbijten.

Wat opener zijn naar mijn ouders toe met wat er daadwerkelijk in mij omgaat en beter over weg kunnen met mijn zusje nu.

Ik ben trots op het feit:

Dat ik aan mijn gezin mijn “grote geheim” heb durven te vertellen; als transgender uit de kast komen voor mijn ouders en zusje was een lange tijd een bijzonder lastig dilemma. Maar terugkijkend hierop was het geen foute keuze!!!