Maakt geld gelukkig?

ik denk dat het ligt aan het persoon en hoe je bent opgevoed. 

persoonlijk vind ik dat geld je indirect gelukkig kan maken, maar hoeft niet. je hebt nou eenmaal geld nodig om te kunnen leven en hoe meer geld, hoe makkelijker het wordt. en hoe makkelijker het leven, hoe gelukkiger ik ben. 

sommige mensen worden helaas niet beter van heel veel geld, dus je moet er maar mee kunnen omgaan. 

Ligt eraan. Als ik bijna al mijn spaargeld wat mijn ouders bij elkaar hebben gespaard en aan het sparen zijn voor mij om in de nabije toekomst een huis van te kunnen kopen, een beetje goed van te kunnen leven én mijn eigen verdiende spaargeld in mijn studie stop die ik zéér binnenkort ga volgen dan wel ja, want naar deze studie kijk ik al mijn gehele leven uit onderhand.

Na zo'n 18 jaar of meer aan onderwijs te hebben gevolgd gaat deze 4 jarige HBO studie het meer dan waard zijn, dat voel ik gewoon. Daar komt ook bij kijken dat ik het nodige voorwerk heb gedaan; advies vragen aan al mijn docenten, het advies krijgen van ze om iets te doen met die Engelse vaardigheden die ik al lang heb moeten onderdrukken omdat de meeste mij niet het juiste niveau konden bieden waarbij ik bijna altijd onderpresenteerde... Tot de laatste docent van mijn keuzedeel Engels (MBO4), die zette zich er wel voor in (kreeg C1/C2 opdrachten ipv B1/B2 wat hij eigenlijk aanbood) en zag de potentie die mijn lagere school leerkrachten, middelbare schooldocenten en MBO2 docenten allemaal zagen. De aangeboden lesstof zat ze gewoon tegen of ze weigerde mij mijn juiste niveau te bieden. Viel tijdens Covid met de standaard niet- Engelse keuzedeel lessen (óók MBO4) gewoon serieus in slaap zowat en als ik dan een keer online mijn hand opstak kreeg ik van de docent te horen "steek je vinger niet op en geef anderen ook eens de beurt". Na zo'n opmerking ben ik wezen Netflixen want ik was er helemaal klaar mee. 😂 Ik weet wel dat als ik Engels docent Tweedegraads ben ik wél ga kijken in hoeverre ik hogere lesstof aan kan bieden een student als blijkt dat de Engelse vaardigheden sterker zijn dan dat wat ik hen aanbied op dat moment. Plus ik heb advies gevraagd aan één iemand die de opleiding toen destijds deed en één iemand die hem al heeft afgerond. Daarnaast heb ik nog een infopresesentatie van "MBO naar HBO" bijgewoond, opleidingspresentaties bijgewoond, een open dag, meeloopdag, een gratis Buitenlandbeurs bezocht de hele dag lang als heel vroeg voorwerk op mijn studiereizen waardoor ik mijn studie vóór ben met die info en ik heb laatst een online studiekeuzecheck en intake gehad waarbij ik een hele korte maar krachtige motivatie zat waar ze moeilijk omheen kunnen bij mijn toekomstige opleiding. 

Voor mij zijn basisbehoeften ook belangrijk en bij mij persoonlijk staat passie ietwat meer voorop dan geld. Ik geef er veel meer om dat de baan na mijn HBO studie leuk gaat zijn dan dat ik om de salarishoogte geef. Zolang het maar genoeg is om van te leven.

Naar mijn mening is het 50/50 of geld je gelukkig maakt ja of nee. Om een hele grote en langverwachte wens in vervulling te laten gaan, dat maakt mij gelukkig maar kost mij ook klauwen met geld. Ondanks dat krijg ik er véél voor terug; ik leer hoe het is om te onderwijzen vanuit een meer verantwoordelijke rol in plaats van de ondersteunende en "extra" paar handen van een leerkracht, ik ga m'n eigen lessen samenstellen en geven (natuurlijk wel volgens de criteria van de toekomstige werkplek), ik krijg internationale medestudenten, ik ga en móet voor mijn portfolio naar twee Engelssprekende landen waarvan één voor een stage/leerwerkplek voor 10 weken lang waarvan 7 à 8 weken stage/actief de cultuur opsnuiven, aan de slag gaan met de gekozen doelgroep en 2 à 3 weken volledig voor jezelf (zonder de stress van studie; gedurende deze periode heb je namelijk géén lessen en ben je "vrij". Er wordt wel verwacht dat je je actief onderdompelt binnen een anderstalige cultuur. Daarnaast moet je dit als student zelf betalen; kortom ik gooi zo goed als mijn zelfverdiende geld ernaartoe, ook voor het paspoort, StudentenOV en eventueel mijn boeken), ik doe ervaring op met een doelgroep die persoonlijk wat dichter bij mij zal staan, afhankelijk van doelgroep die ik kies én ik leer Engels aan anderen waardoor ik constant met dé taal bezig ben waarvoor ik een enorme passie heb. Daarnaast kan het zomaar zijn dat mijn Engels niveau C1 Bekwaam naar C2 verschuift, het hoogst haalbare Engels niveau. Dit zou mij niets verbazen wanneer dit het geval gaat zijn.

Maar terugkomend op het topic; als je naar de andere kant kijkt en écht vrij rijk zou zijn wat het leven makkelijker maakt, krijg je naar mijn mening geen ervaring met tegenslagen wat de omgang ermee stukken moeilijker zou maken en je leert bovendien niet wat doorzettingsvermogen is want echt bijna álles komt je aanwaaien. Klinkt bot maar het is wel zo.

Sommige mensen met veel geld worden alleen maar hebberig en gaan ermee lopen pronken van "kijk mij dan!" naar mijn idee.

Terwijl anderen misschien de eindjes aan elkaar moeten knopen, geen geld hebben voor eten, veel nieuwe kleding en lang moeten wachten op bijvoorbeeld een rijbewijs, om een paar voorbeelden te noemen.

Ik vind een leven waar je met volle teugen van geniet door de kleine dingen, kleine stappen ondernemen richting een groot doel wat veel tijd en moeite én doorzettingsvermogen kost en een kleine maar hechte sociale kring en familie veel meer waard dan geld.

Dat is ook iets wat mijn ouders mij onder andere hebben meegegeven in mijn opvoeding; "wees blij met wat je hebt" en "doe werk wat je een beetje ligt en waar je gelukkig van wordt, kijk niet puur en alleen naar het salaris", "je hoeft niet altijd hoog te beginnen"