Voordat je dit topic gaat lezen is het belangrijk om te weten dat dit topic gaat over o.a. psychoses en verslaving. Heb je hier ook last van? Denk er dan goed over na of je het wil lezen.
Meer informatie over psychoses vind je op Psychosenet en Indigo. Informatie over verslaving vind je op Trimbos.nl.
Dag iedereen.
Even mezelf voorstellen. Ik ben Joachim. Een jongeman van 26jaar die in Brugge (België) leeft. Hobby’s/activiteiten die ik nu momenteel uitvoer zijn : koken, zwemmen, wandelen, gamen (heel af en toe), lezen, sociale contacten zoeken, mensen helpen,…
Maar ik hou van zoveel meer! Indoor snowboarding, indoor muurklimmen, badminton, voetbal, frisbee, skeeleren, schaatsen, tv/serie’s kijken ( niet zo vaak), weggaan met vrienden (heb er niet veel, maar ben ermee bezig), airsoft, noem maar op…
Ik kan wel een boek schrijven met wat er allemaal gaande was/is in mijn leven, en dat zal ik ook ongeveer doen. Voor de simpele reden dat er veel mensen zijn met diverse leeftijden en hun hopelijk op bepaalde gebieden in mijn verhaal kunnen herkennen! (handig die levenservaringen).
Laten we even terugkeren naar mijn jeugd, want daar is er al veel uit ontstaan hoe ik ben de dag van vandaag. Het verleden kan ik wel loslaten, maar het is toch iets die in dat grote brein/gedachten blijft hangen. (Ik ga er wel “snel” doorgaan).
Toen ik 1 jaar was een zwaar autoaccident gehad. Met als gevolg dat ik een litteken op mijn gezicht heb die loopt van de bovenkant van mijn rechteroog tot de onderkant van mijn rechterkaak (je moet het weten of je ziet het bijna niet, supergoed genezen nu).
Ouders die niet meer samen zijn van een jonge leeftijd 2 a 3jaar.
Dus daar begint het al wat, ouders die in verschillende steden wonen. Om de twee weken veranderen van woning, naar mama, naar papa… Dus echt stabiel kunnen we het noemen.
Ook heb ik een stiefvader die reeds al +20jaar in mijn leven zit. Een man die vele fouten heeft gemaakt ( maar achja maken we er niet allemaal). Nu die fouten hebben wel voor trauma’s gezorgd. Zo sloeg hij mijn moeder vroeger, was hij grof tegenover ons, vulgair en seksistisch eerste klasse, en zei hij bepaalde zaken die je gewoon niet tegen jongeren/ouderen zegt. Gelukkig is hij het laatste jaar verbeterd.
Nu… School was ook niet makkelijk voor mij. Ten eerste omdat ik ook nooit een stabiele schoolsituatie heb gekend, dit doormiddel van mijn ouders die in verschillende steden woonden, ikzelf die wel een redelijk zwijn was,….
Ik werd ook gepest op school. Bijna heel mijn schoolcarrière lang. In mijn lager heb ik op 4 verschillende scholen gezeten (wegens ouders die het niet eens waren en me in hun stad wouden plaatsen). In het middelbaar ben ik er 3 afgelopen (2x buiten gegooid omdat ik een wat lastig kind was. Niet moeilijk als je in mijn schoenen zou staan en horen en zien wat ik heb meegemaakt, hetgeen ik hier typ is het puntje van de ijsberg)
Vroeger (9-14jaar) was dit omdat ik klein, dik en wat lelijker was en een litteken had.
Op latere leeftijd (15-20jaar) was dit omdat ik stil was, een relatie had, niet goed overweg kon met mensen, veel te eerlijk was, veel te dom deed met momenten,…
Mijn relatie aan mijn 15 jaar (eerste liefje samen van 2011), was het beste dat me kon overkomen dacht ik. Ik had eindelijk iemand gevonden waarmee ik tijd kon spenderen, leuke dingen kon mee doen, iemand die luisterde en me begreep, iemand die me steunde en voor me zorgde. Al snel waren we onafscheidelijk en 24/7 bij elkaar. We werkten hard in de toenmalige zaak van mijn moeder, als jobstudent bij 1 of ander bedrijf,…
Even doorspoelen en alles ertussen laten wegvallen of ik zit hier tegen volgende week nog te typen.
Nu.. Eenmaal afgestudeerd in het jaar 2016 ben ik begonnen met werk zoeken. Ik heb 2 a 3jaar hard gewerkt achter school. Niet voor hetgeen ik gestudeerd had, maar de eerste de beste die me wou aanvaarden en aan bepaalde voorwaarden voor mij voldeed. En ik ben toen ook alleen gaan wonen met de vriendin. Het was wel genoeg geweest om elke week te veranderen van woning (1week bij mij, 1 week bij haar,...).
Ik ben toen lichtjes aan een depressie beginnen kweken. Door verschillende factoren.
Hetgeen er heel mijn schoolcarrière lang gebeurd was, thuissituatie, relatie waar er diverse problemen waren, drugsproblematiek die ik heb beginnen kweken aan jonge leeftijd, etc…
Door die depressie had ik geen zin meer in iets. Ik hield me enkel nog maar bezig met overvloedig cannabisgebruik en gamen. Ik werkte niet meer, zocht er niet echt naar ook, kreeg geld via een uitkering, dus alles kwam op de kap van m’n vriendin terecht die wel werkte. Want mijn uitkering was ook niet om over naar huis te schrijven. Alhoewel ik wel altijd de helft betaalde in ons huishouden en activiteiten, maar veel bleef er niet over of het kwam van haar kant uit.
Ik besloot dan terug te gaan werken achter iets meer of een jaar thuis te zitten en hier en daar werkjes te hebben gehad van 1 week, 1maand max,…
Ik had goed werk in de bouw (waarvoor ik gestudeerd had), ik ging mijn vast contract 13 mei krijgen. Ik werkte er toen ondertussen 2maandjes en de baas was content. Echter was dit het begin van een nachtmerrie.
Op 12mei (dag voor m’n vast contract) ging ik naar mijn moeder om haar te verassen met moederdag. Het ging goed, tot op een gegeven moment mijn stiefbroer begon ruzie te zoeken (al spelend of niet geen idee). We zijn in een gevecht gewikkeld geraakt, en toen heeft hij mijn knie gebroken.µ
Ik moest naar het ziekenhuis gaan, en ik moest revalideren voor 4maanden.
Dusja, eindelijk terug werk, en dan gebeurd dit, uiteraard kon mijn baas niet 4maanden op me wachten en heb ik dan uiteindelijk mijn ontslag gekregen.
Dus zo weer in een put terechtgekomen, mooi loon kwijtgeraakt, vriendin die weer eens voor alles alleen kwam te staan, ik terug thuis,….
Toen heb ik een beslissing genomen voor terug te gaan studeren. Ditmaal in de hogeschool. Dus dag en nacht verschil, want ik heb jarenlang een praktische richting gedaan, en had niets van technische achtergrond, en ook was ik al 3 a 4jaar van de schoolbanken af.
Nu, ik dacht aan de toekomst en wou er alles aandoen dat alles goed zou komen. Ik studeerde dag en nacht, en zette alles op alles. Echter 6maanden later in mijn examenperiode kwam mijn grootste nachtmerrie uit.
Mijn vriendin waar ik ondertussen 8,5jaar mee samen was heeft me bedrogen en ik heb het zien gebeuren (buikgevoel gevolgd en haar gevolgd en het was correct). Ik heb het onmiddellijk gedaan gemaakt met haar. Nu, dat is een heel moeilijk iets… Je woont alleen, dus veel papierwerk, je hebt een wagen samen, een hond, een heel leven…
Ik ben in een put terecht gekomen. Ik had amper vrienden om tegen te spreken, als ik er 2 had is het veel. Gelukkig had ik nog mijn broer en schoonzus die me goed ondersteunden.
(even tussenin, een goeie 6maand later nieuwe relatie met iemand die getrouwd was, heb ik achter 2maanden stopgezet, en dan nog een relatie met iemand achter een kleine 6maanden die me dan ook heeft bedrogen, echter hebben ze nooit zoveel pijn gedaan)
Nu , ik ben ook overvloedig begonnen met mijn cannabisgebruik, school die ik verwaarloosde en uiteindelijk heb opgegeven, terug thuis, gamen en smoren en leven van een uitkering.
Geen leven dus…
Toen ben ik ook voor het eerst in contact gekomen met politie en gerecht door mijn cannabisgebruik. Met als gevolg dat ik in de cel werd gegooid en uiteindelijk ook werd opgenomen in een psychiatrisch centrum voor drugsverslaving en psychoses.
Ik moest 40 dagen in het centrum blijven verplicht via het gerecht.
Ik was bezig met terug sociaal te zijn, en ik dacht ochja ik kom hier rap buiten. Ook leerde ik iemand nieuws kennen via social media waar het enorm mee klikte.
Toen ik uit het centrum was hebben we afgesproken en zijn we een relatie begonnen.
Het was een geweldig meisje, maar ze had ook haar problematiek, ze was namelijk bipolair en had persoonlijkheidsstoornissen.
Gedurende onze relatie ging het de eerste maanden zeer goed! We waren ondertussen een goeie 5maanden samen zonder geruzie, ik bleef van de drugs en ik had terug werk gevonden!
Echter was dit werk een nieuwe stap naar een verdoemenis. Ik leerde er mensen kennen uit mijn verleden en specifiek mijn drugsverleden, en ben toen terug begonnen met mijn cannabisgebruik, die wel een hele grote proportie aannam terug. Mijn toenmalige vriendin zag me veranderen in een compleet andere persoon, we kregen meer ruzie, ik begon terug zwak te worden, had in niets meer zin, voelde me dom en lelijk en een nietsnut,….
Ik kreeg toen een psychose op mijn werk, ontslagen geweest, terug thuis, en al snel volgde een nieuwe opname. Nogmaals 40dagen gecolloqueerd. Gelukkig bleef ze aan mijn zijde staan gedurende deze periode, ik was totaal mijzelf niet meer, geen realiteitsbesef ook, etc…
Eenmaal terug buiten, deed ik binnen de 4dagen nog een psychose voor het simpele feit, ik pakte mijn medicijnen niet meer en kwam van 12pillen op een dag. De psychose was 1 van heel grote proportie. 1 die ervoor zorgde dat ik het nieuws, krant, Youtube bereikte in een zeer “negatieve en gestoorde” manier. En terug was een opname nodig van 40dagen. Deze heb ik dan laten vrijwillig verlengen met 3maanden. Mijn vriendin was nog steeds bij me, kwam af en toe naar het centrum om me te ondersteunen.
Achter die maanden was ik voorzichtig aan terug de oude. Nu, onze relatie was ook niet meer zo stabiel of de eerste maanden gezien hetgeen dat er gebeurd was, haar stoornissen en die van mij nog een gecombineerd zorgden wel voor moeilijkheden.
Uiteindelijk ben ik terug achter nog geen maand begonnen met cannabis. Je zou denken dat ik me lesje wel al geleerd had ondertussen, na alles wat er al gebeurd was (gaat verder e dieper of hetgeen ik hier typ), maar niets was minder waar.
Uiteindelijk liep onze relatie ten einde, deels door alles wat we al hadden meegemaakt, door het feit dat ik geen werk had, terug smoorde, etc.. 101 verschillende factoren die van beide kanten kwamen.
Uiteindelijk na de relatiebreuk terug, nam het gebruik weer in proportie toe, deed ik zeer rare zaken onder invloed en tijdens de eerste dagen van mijn afkick. Tot ik nu in Januari 2022 mijn volgende opname heb gekend. Een psychose van een aanzienlijke portie. 1 waardoor ik mijn appartement volledig kort en klein heb geslagen. Met alle kosten nadien (+-10.000euro schade aan app en dan nog eens eigen schade +-5.000euro), Gewoon om je een idee te geven hoe erg het wel niet is.
Zo ben ik dan opgepakt geweest door een razia van politiemensen, ambulance, brandweer,… Het hele gebeuren stond aan m’n deur.
En ik moest terug in opname. Terug voor mijn verslaving en psychoses.
Van deze keer had ik het zeer moeilijk, en begon ik lichtjes aan alles te beseffen. Alles wat ik al gedaan had, wat er me aangedaan is geweest, hoe mijn leven is gelopen, vanwaar de problemen zijn ontstaan, wat ik wel of niet heb gedaan,…
Na de 40dagen mocht ik terug naar huis gaan. Ik was thuis, maar het ging me niet. Ik zat in een vernield appartement met veel schade en werk aan, ik was nog maar net buiten,….
De dag erna kwam mijn moeder voor achter boodschappen te gaan, maar ik heb haar gevraagd om me terug te brengen naar het psychiatrisch ziekenhuis in Beernem. Ik was nog niet klaar voor de buitenwereld. Ik heb toen een verlenging gekregen van 3maanden.
In die 3maanden tijd, ben ik terug contact gaan opzoeken met mijn laatste liefde, we gingen het nog een kans geven. We zagen elkaar in het weekend om de week of 2 weken. En het ging goed. Ik was ook aan mezelf aan het werken dus het was fantastisch.
Tot op een zeker moment ze het gedaan maakte omdat het voor haar niet meer ging. Ze zegt dit plots van dag op dag? Omdat er teveel gebeurd was in het verleden, de relatie moest geheim blijven,….
Ochja, ik moet zeggen pijnlijk als ik er nu aan denk maar het is wat het is. Het ergste is, de eerste keer dat we uit elkaar waren had ze nog geen maand later iemand nieuws. De 2de keer idem. Dat Maakt me zo kwaad! Hoe kun je nu nog zeggen nog geen maand voor het gedaan is, ik zie je graag, we blijven altijd samen, je hebt nog seks samen, je doet nog activiteiten samen. Stuurt ze nog eens doodleuk een bericht, ik heb iemand anders, we wonen al praktisch samen…. Ik heb haar geblokkeerd op alles.
Ik ben nu sinds eind mei buiten. Mijn traject zit erop. Ze wouden me niet langer houden omdat ze wisten dat ik er klaar voor was, terug de buitenwereld in moest en terug mijn leven gaan beginnen opbouwen.
Ik heb beslist om weg te gaan uit mijn appartement die vol herinneringen zit en werkzaamheden, en ik krijg de kans om bij m’n broer te wonen.
Er zijn nu nog lopende rechtszaken naar de kosten van mijn app. Gelukkig heb ik al meer of de helft kunnen betalen omdat ik altijd een goeie spaarder was, maar ik moet nog iets minder of de helft betalen, en dat geld heb ik niet meer jammer genoeg.
Werken ben ik nog niet klaar voor, dus ben ik van plan om een opleiding te starten in september.
Mijn opleiding zal ergens in de sociale sector zijn, want ik heb enorm aan zelfreflectie gedaan, en mezelf proberen terug te vinden in het centrum. Wat ik wel of niet leuk vind, wat ik wil doen en niet, wie ik wil zijn voor mezelf en wat ik kan betekenen voor anderen.
Hier heb ik ontdekt dat ik iets in een sociale richting moet gaan doen, of toch iets waarmee ik mensen kan helpen.
Dit is in het “kort” uitgelegd mijn verhaal.
Het gaat nog dieper en verder en kan gedetailleerder, maar dan hebben jullie wel effe leesplezier (je hebt het nu al lol)
Dankje dat ik mijn verhaal mocht delen met jullie, en als je jezelf erin herkent, in gelijk welke situatie, depressie, eenzaamheid, pestgedrag, psychose, drugsproblematiek, familie, vrienden, werk,.. Noem maar op. Aarzel zeker niet om me te contacteren.
Ik vorm graag een luisterend oor, zeg graag mijn mening over zaken, en help supergraag mensen vooruit.
