Aansluiting vinden in groepjes

Hi,

Ik herken gedeeltes.

Aansluiting vinden lukt mij ook niet altijd snel. Ik merk dat mensen mij niet altijd begrijpen. Dit heeft te maken met het feit dat ik een hooggevoelig persoon ben, op een diepgaande manier naar dingen kijk en vaak niet zo heel erg van die standaard dingen houd. Praten over wat je gegeten hebt het afgelopen weekend, praten over wat je lievelingseten is... Nee dankje. Het is me al gauw te veel, omdat ik snel naar diepgang verlang. Hou ook niet zo van de materialistische kijk. Ik geef echt niks over of ik nou in een Porsche rijd of in een 'normale' auto. Ik rijd in een Opel en dat is voor mij goed. Daarnaast maakt het mij bijvoorbeeld ook echt zo niet uit of ik later in een groot of klein huis woon. Een huis is een huis. Gelukkig zijn en blijven dat is mijn doel. Wat aan mijn geluk bijdraagt is het er voor andere mensen zijn. Tijdens het contact gebruik ik geen mobiel en ik gebruik ook geen rommel zoals Instagram en Facebook. Zie daar alleen maar de 'perfecte' plaatjes op staan wat zo geen realistisch beeld van het leven is.

Binnen groepjes vind ik, dat ik in de meeste gevallen minder opval, maar één op één vind ik mezelf echt een super, leuk tof persoon die lekker zichzelf is en alle aandacht aan de ander geeft. Merk dat er binnen groepjes altijd mensen zijn die buiten de boot vallen en dat geeft me vaak een ongemakkelijk gevoel, omdat ik vroeger vaak een derde wiel ben geweest. Dit houdt in dat ik me goed kan voorstellen hoe het voor iemand voelt wanneer hij of zij niet in het gesprek betrokken wordt. Het hebben van een vriendengroep is ook zeker geen doel voor mij. Misschien werkt het voor jou ook beter als je tijd investeert in 1 op 1 contacten? Het is heel normaal als je voorkeur daar meer naar uit gaat. Ookal lijkt het misschien alsof dat volgens de maatschappij een no-go is.

Hopelijk heb ik je hiermee kunnen helpen of vind je het fijn om mijn bericht te lezen.

Vragen mag altijd.

Groetjes Lisa

Hallo @Lisa.B. 

Daar haal je een goed punt aan, wat je schrijft is zeer herkenbaar. Ik ga ook beter op 1 op 1 contact omdat je dan goede quality time hebt en de diepte in kan gaan. Dat lukt mij op zich al heel goed als ik de juiste persoon tegenover me heb. Het is vooral ook dat je via groepjes wel sneller en vaker mensen ontmoet, maar ik merk dat ik inderdaad ook de vaardigheid mis om leuk over koetjes en kalfjes te praten, kom ook niet verder dan "hoe gaat het?” en "wat heb je van het weekend gedaan?”. Ik ben inderdaad ook altijd dat derde wiel, en dat voelt inderdaad pijnlijk. Daarom vind ik het misschien ook lastig om zelfverzekerd over te komen in groepjes, waardoor je juist sneller buiten de boot zal vallen.

Ik ga binnenkort trouwens bij een praatgroep om hieraan te werken, wie weet wat dat oplevert. Het lijkt mij persoonlijk fijn om een vriendengroep te hebben, maar uiteraard zijn personen met wie ik diepgaande gesprekken heb ook heel waardevol, met die personen kun je juist ook uiteindelijk echt close worden en iets opbouwen dat misschien wel levenslang duurt.

Het is mooi om te lezen dat het voor jou niet uitmaakt wat iemand heeft of doet en dat het je puur om de kwaliteit van het gesprek en het karakter gaat, dat mag je echt koesteren, denk niet dat veel mensen die eigenschap hebben.

Mocht jij trouwens behoefte hebben aan een goed gesprek, kun je altijd een pb sturen:)

Hoi @Jackrabbit
 

heb je al eens gehoord van join us online of reallife ?

@Quinty

Nee, eerlijk gezegd niet, maar ben ik ook nog niet zo lang. Zag wel de hangouts, maar daar zie ik nooit zo veel aanmeldingen, dus dat lijkt me dan ook nooit zo de moeite waard. Organiseren ze bij reallife echt activiteiten(ook in de buurt van Utrecht)? Dan ben ik wel geïnteresseerd.

@Jackrabbit klopt maar de hangout zit altijd wel lekker vol hoor mensen melden zich alleen niet aan. Gemiddeld 9 per avond.

hier Info over real life

https://join-us.nu/nl/doe-mee/real-life

@Quinty Dankje, zal er eens naar kijken.

Ik herken gedeeltes hiervan. 

Het deel met buitensluiten (indirect) ben ik al bekend mee sinds mijn 6e in verband met een chronische lichamelijke beperking wat mij sociaal heeft doen terugtrekken tot nu toe en de sociale vaardigheden en het zelfbeeld wat ik toen had helemaal heeft vernaggeld. Ditzelfde buitensluiten kwam terug zodra ik elke keer van school/stage kwam en toen ik voor het eerst naar college ging, waar ik mij bij allebei mijn studies ontzettend afzijdig hield, projecten die samenwerking vereiste voornamelijk in mijn eentje moest/ging maken en anders altijd met het groepje dat overbleef waar gewoon niet mee samen te werken viel.

Buiten de boot vallen heb ik eigenlijk mijn hele leven al gedaan en doe ik nu nog steeds. De meeste dingen zoals vriendschappen sluiten zijn niet al te vanzelfsprekend voor mij.

Als ik kennis maak met een groepje waarvan iedereen elkaar al kent, zoals het geval was gedurende het eerste jaar van mijn opleiding tot onderwijsassistent, die juist een van de meer sociale opleidingen hoort te zijn. Ik voelde me nooit niet gehoord, onbegrepen en volledig onzichtbaar, vaak rondlopend met het gevoel "hoor ik hier wel tussen"

Zo'n zelfde gevoel heb ik soms dus ook als ik mij wil aansluiten bij een groepje waarbij er al vriendschappen zijn gesloten. Of het nou fysiek of online is.

Hoi @Jackrabbit,

Ik herken mezelf hier heel erg in. Ik weet ook vaak nooit zo goed wat ik moet zeggen en val snel ergens buiten. Het lijkt alsof alle mensen die ik ontmoet meer sociale vaardigheden hebben dan ik, ookal ben ik best sociaal als ik me veilig en vertrouwd voel. Ik heb ook autisme dus dat maakt het inderdaad allemaal nog wat lastiger. Ook vind ik diepgang heel belangrijk maar kan ik dat bij veel mensen ook niet vinden, en ben ik vaak afgewezen.

Ik kan je helaas geen tips geven omdat ik hier dus zelf ook mee worstel, maar wel heel goed dat je het wel aangaat en afspreekt en naar een praatgroep gaat. Er zijn er genoeg die dit niet durven of niet aan willen gaan. Misschien dat het uiteindelijk wat meer went en je genoeg ervaring op doet zodat je beter weet hoe je met sociale situaties om moet gaan. Dat is wat ik op dit moment probeer, maar dit kan heel veel tijd kosten.

Ik wens je veel succes, mocht je behoefte hebben aan een gesprek kan je me altijd een pb sturen.