Hoi iedereen,
Het is vrijdag, dat betekent: weekend! Eigenlijk breng ik al mijn weekenden alleen door. Meestal kan ik het wel handelen maar vandaag maakte het mij onrustig, toen heb ik mij maar op mijn diamond painting gestort.(een creatieve hobby). Daar word ik rustig van.
Maar daar gaat het nu niet om. Al een poos denk ik: ik moet echt iets gaan doen aan mijn eenzaamheid. Ik moet de mensen opzoeken en ik moet meer contact maken. Ik heb al gedacht aan vrijwilligerswerk.
Dat plan is er dus wel in mijn hoofd alleen uitvoeren is een totaal ander ding. Het is uit mijn comfortzone en dan schrikt het mij een beetje af waardoor ik het toch niet doe. Herkent iemand dit? Ik zeg wel dat ik het ga doen maar ik doe het niet. Eindstand blijf ik weer in mijn veilige cocon. Daardoor verandert er niets waardoor ik in mijn vicieuze cirkel blijf. Niets verandert als ik(of jij) niks verandert. Want als je blijft doorgaan met wat je altijd deed, dan kom je niet verder. Deze bewustwording was een openbaring voor mezelf en ik dacht dat het jullie misschien kon helpen. Wat wil ik delen en/of meegeven? : Je moet jezelf soms in het diepe gooien(voor de juiste doeleinden dan) en dingen gewoon doen ook al vind je het misschien een beetje eng. Het is jouw leven dus neem zelf de touwtjes in handen.
Fijn weekend!