Skip to main content

Omgaan met Autisme - Mijn Tips en Ervaringen

  • April 16, 2025
  • 10 reacties
  • 230 × bekeken

Martin26
Forum|alt.badge.img+3

Hallo allemaal, ik ben Martin, 23 jaar en ben in November '24 gediagnostiseerd met autisme. Ik heb sinds die diagnose een groepstraining/cursus gevolgd om beter te begrijpen wat het voor mij betekent en hoe ik hier mee om kan gaan. Ik merkte in de groep dat ik heel veel baat had bij het horen van de ervaringen van anderen, erkenning krijgen uit mijn eigen verhalen en struggles en horen dat je niet gek bent, maar gewoon wat anders in elkaar steekt. Ik dacht dat mensen er misschien wat aan kun hebben wat ik voornamelijk uit deze training gehaald heb, enige tips en tricks en te lezen wat autisme voor mij nou betekent.

Autisme heeft een heel groot stigma en stereotype om zich heen hangen en het uitleggen wat het nou precies inhoud, is gewoon heel lastig. Vooral omdat het voor iedereen weer verschillend is, het is een spectrum, niemand is hetzelfde, gelukkig maar. Een doel wat ik mij heb voorgelegd in het begin van die training, is dat ik een verhaaltje paraat heb waarin ik duidelijk uitleg wat het hebben van autisme nou precies voor mij betekent. Ik heb inmiddels een verhaal gemaakt en ik hoop dat het duidelijk overkomt, anders sta ik zeker open voor feedback. 

Voor mij betekent het hebben van autisme dat bepaalde sociale gebeurtenissen mij veel meer energie kosten dan voor anderen. Denk aan verjaardagen, etentjes, maar ook aan de kleinere momenten. Small talk vind ik lastig en vaak duurt het lang voordat ik me echt op mijn gemak voel bij nieuwe mensen. Bij sommige mensen komt dat moment zelfs nooit, en dan kost het me veel energie om tijd met hen door te brengen. Ik kan het wel, en ik zal het ook zeker niet altijd uit de weg gaan, maar daarna ben ik vaak wel mentaal uitgeput.

Overprikkeling heb ik soms ook last van — niet alleen in sociale situaties, maar ook als het heel druk en luid om me heen is. Bijvoorbeeld tijdens het rijden in een drukke, luide stad, wanneer ik een telefoontje moet plegen in een drukke ruimte vol mensen die aan het praten zijn of aan de eettafel als er veel gepraat wordt en ik al moe ben of wanneer ik uit werk kom en meteen gebombardeerd wordt met vragen en verhalen. Dan kan ik soms chagrijnig en afstandelijk overkomen, maar dat zakt meestal snel weer weg zodra ik kan bijkomen.

Wat voor mij goed werkt, is schakeltijd inplannen. Dat betekent dat ik tussen afspraken of activiteiten een moment voor mezelf neem om op te laden. Als ik bijvoorbeeld thuiskom van werk, heb ik vaak niet meteen de energie om te vertellen hoe mijn dag was. Wat helpt, is dan eerst even douchen, eten in stilte of gewoon een half uurtje relaxen zonder te praten. Daarna heb ik vaak wél weer de energie om dingen te delen en verhalen te vertellen.

Mijn informatieverwerking werkt ook net wat anders. Dingen komen soms trager binnen en ik heb vaak even “puzzeltijd” nodig om alles op een rijtje te zetten. Daarom is duidelijkheid voor mij belangrijk. Hints en signalen pik ik moeilijk op — als je iets van me nodig hebt, heb ik het liefst dat je het gewoon duidelijk tegen mij zegt. Onzekerheid over taken, verwachtingen of gevoelens kan me erg onrustig maken en dat kost mij veel energie.

Ook kan ik soms vrij neutraal of “emotieloos” overkomen, terwijl ik me van binnen prima voel. Ik ben niet altijd uitbundig, maar dat betekent niet dat ik niet geniet. Soms heb ik de tijd van m’n leven — je ziet het alleen misschien niet meteen aan me.

 

Maar mijn autisme brengt ook veel moois met zich mee.

Ik ben punctueel: als we iets afspreken, dan gebeurt het ook precies zo. Ik ben loyaal, en als ik om iemand geef, dan geef ik ook écht. Ik ga voor mensen door het vuur, en als ik me aan iemand hecht, dan is dat intens en oprecht. Ik doe er alles aan om iemand goed te behandelen en zich goed te laten voelen.

Omdat ik zelf veel voel, kan ik vaak goed begrijpen hoe iemand anders zich voelt. Ook kan ik mij goed verwoorden over wat ik zelf voel, wat helpt in mijn relaties met anderen. Communicatie is voor mij heel belangrijk en omdat ik dat verlang van de mensen om mij heen, doe ik ook altijd mijn best om zelf goed, duidelijk en eerlijk te communiceren.

Ik heb sterke passies — of dat nu gaat om de mensen om me heen of om mijn interesses. Ik kan uren praten over bijvoorbeeld auto’s of een willekeurig onderwerp waar ik op dat moment veel onderzoek naar heb gedaan. Wanneer ik verliefd ben, kan ik gewoon de hele dag naast iemand zitten en luisteren of gewoon niks doen. Samen zijn, ook in stilte, maakt me gelukkig.

Door mijn autisme moet ik bewuster omgaan met de balans tussen inspanning en ontspanning. Ontspanning zoeken is iets wat ik actief moet doen. Soms moet ik mezelf daar echt even toe aanzetten, maar als ik het dan vind, voelt het geweldig. Het kan een zoektocht zijn, maar wel één die een mooi eindresultaat biedt. Ik ben hier veel mee bezig, naast het soort werk wat ik doe, kijk ik goed naar wat mij energie kost en wat mij energie oplevert. Ontspanning vinden door bijvoorbeeld te gaan wandelen heeft mij al veel opgeleverd en ik vind het leuk om hier mee bezig te zijn en dingen te proberen.

 

Dit is in grote lijnen hoe autisme voor mij werkt en wat het voor mij betekent. Het is niet altijd makkelijk, maar ik leer steeds beter hoe ik met mezelf om moet gaan en hoe ik voor mezelf mentaal de rust kan vinden — en ik ben daar trots op.

 

Ik wil nog specifiek benoemen dat ik al jarenlang erg last heb van negatieve gedachtes, over van alles, maar vooral eenzaamheidsklachten. Ik heb veel meegemaakt de laatste jaren en dat heeft een tol gehad op mijn mentale gezondheid. Ik ben bij de autisme cursus terecht gekomen nadat ik bij de huisarts zat omdat ik deze mentale klachten had. Eerst was ik sceptisch of het ingaan van het zijstraatje autisme wel iets zou brengen voor mij, maar het heeft echt mijn ogen open gedaan. Ik kan nu mijn gedrag, reacties, klachten, wat dan ook, vaak goed verklaren omdat ik het aan iets kan koppelen. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik het nu als excuus gebruik, maar het lost een hoop interne frustraties op omdat ik weet waarom bepaalde dingen voor mij gewoon moeilijker of anders gaan.

Nog een tip die ik wil meegeven, is dat ik echt actief bezig ben met mijn mentale gezondheid. Ik probeer dagelijks te mediteren, wat echt een verassend positief effect heeft, plus dat ik na ga wat voor activiteiten en momenten mij energie geven en vooral wat mij energie kost. Ik kan het niet genoeg aanraden om een vel papier te pakken, het in 2 delen te verdelen en links neer te zetten "Wat geeft mij energie” en rechts "Wat kost mij energie”. Zo kun je heel goed inzien wat je extra energie kost en nadenken of je die activiteit nu wel wil gaan doen.

Wat mij opviel, is dat het gebruik van social media en mijn telefoon in het algemeen, mij gewoon veel energie kost en negatieve vibes op levert. Ik checkte mijn telefoon tussen het gamen door, tussen het werken aan mijn auto's door. Ik kon me niet op 1 ding focussen omdat ik constant mijn telefoon er bij had, constant checken of ik iets miste of gewoon uit reflex gaan scrollen. Dit gaat ten koste van het genot wat ik uit mijn hobbies haalde, plus dat ik uren per dag verspilde aan het eindeloze scrollen en zien wat anderen allemaal wel doen en ik niet. Ik heb nu met mezelf afgesproken dat als ik iets ga doen, bijvoorbeeld gamen, dan leg ik mijn telefoon uit het zicht en blijf ik er van af. Nu kan ik me veel beter focussen op het gamen of wat dan ook, ik krijg er zo veel meer plezier uit. Verder heb ik tijdslimieten op bepaalde apps gezet, zodat ik niet verleid word om uren te scrollen op TikTok of Reddit. 

 

Voor mij is de verhouding inspanning en ontspanning heel belangrijk, ik heb tijd en rust nodig in en na bepaalde situaties, meer dan mensen die geen autisme hebben. Dit is voor mensen zonder ASS soms moeilijk te begrijpen, maar ik probeer steeds meer keuzes te maken die voor mij werken, waar ik behoefte aan heb. Als dat is dat ik 3 ipv 5 dagen per week werk, dan maak ik die keuze. Deze mindset is echt een gamechanger voor mij geweest de laatste weken. Tuurlijk gaat het niet altijd goed en heb ik terugval momenten, geregeld zelfs. Ik struggle nog steeds erg veel met eenzaamheid en het feit dat ik zoveel moeite heb met het maken van connecties, maar door hiermee bezig te zijn, deze tips en handelingen in mijn leven toe te passen, kan ik veel meer genieten en veel beter de rust in mijn hoofd vinden, ook wanneer het even niet goed gaat met me. Het blijft een proces en het pad naar zelfverbetering is eindeloos, maar ga hem zeker aan want je gaat zoveel over jezelf leren en veel meer genieten van het leven.

 

Ik weet dat dit een best lang verhaal is geweest, maar ik hoop dat degene die het doorgelezen hebben, het nuttig vinden. Als ik ook maar 1 iemand een beetje opweg kan helpen, ben ik tevreden. Vragen over mijn verhaal of mijn ervaringen? Laat ze hieronder achter of stuur me een DM.

Helaas, dit topic is gesloten. Meestal is dat omdat er langere tijd niet op gereageerd is of omdat het onderwerp afgesloten is.

10 reacties

Forum|alt.badge.img+2
  • Contributer
  • April 17, 2025

Hi Martin,

Ik heb vorig jaar een autisme diagnose gehad en hoop later dit jaar ook nog aansluitende therapie/ hulp erbij te krijgen. Ik herken mij heel erg in hetgeen wat je hebt gedeeld & jouw ‘wat betekend autisme voor mij verhaaltje’ is eigenlijk wel zo goed als hetzelfde als hoe ik dat voor mezelf zou omschrijven. Ik vind het sterk van je dat je zo actief kijkt wat voor jou kan helpen en je dat ook deelt met andere. Als het je leuk lijkt om is te kletsen (hierover) of wat anders, stuur me gerust een berichtje.

 

Groetjes,

Chanel


Mace
Forum|alt.badge.img+7
  • Guru
  • April 17, 2025

ik herken een groot deel van jouw verhaal heel erg van vroeger. dat was bij mij toen net zo. vandaag de dag heb ik zelf niet echt meer last van overprikkeling. ik vind het wel heel moeilijk de laatste tijd om sarcasme en grapjes op te sporen bij sommigen. dat gebeurt vooral online als mensen geen emoji gebruiken, of andere aanduiding dat het een grap is. dan reageer ik er serieus op en dan geven ze aan dat het een grapje is. soms weet ik toch nog wat een grapje is afhankelijk van de persoon en onderwerp. ik heb daarnaast dat emoties bij mij heel heftig binnenkomen. als iemand me kwetst, dan voel ik het 10 keer zo hard als een ander persoon vaak. soms lig ik er zelfs een paar dagen uit, dat ik niet meer te bereiken ben. ik heb soms wel moeite met dat ik mensen snel vertrouw, en ik ben ook erg sociaal dus ik maak vaak leuke contacten. maar dat kan dan ook snel weer kwijt zijn als iemand wat fout doet, want meestal blijf ik heel lang boos(omdat ze geen sorry zeggen misschien). ik vind het moeilijk om andere mensen te vergeven voor fouten. ik vraag me af of jij hier dan ook weleens tegenaan loopt.

maar idd er zitten ook positieve kanten aan. ik ben ook heel punctueel. kom altijd op tijd. ik heb zelf ook een rijke fantasie bijvoorbeeld. en mensen moeten vaak lachen om de willekeurige dingen die ik vaak zonder context zeg. en creativiteit heeft er bij mij ook altijd in gezeten. ik vind leren ook leuk dus ik heb altijd heel veel random feitjes over vanalles


Martin26
Forum|alt.badge.img+3
  • Auteur
  • Supercharger
  • April 17, 2025

ik herken een groot deel van jouw verhaal heel erg van vroeger. dat was bij mij toen net zo. vandaag de dag heb ik zelf niet echt meer last van overprikkeling. ik vind het wel heel moeilijk de laatste tijd om sarcasme en grapjes op te sporen bij sommigen. dat gebeurt vooral online als mensen geen emoji gebruiken, of andere aanduiding dat het een grap is. dan reageer ik er serieus op en dan geven ze aan dat het een grapje is. soms weet ik toch nog wat een grapje is afhankelijk van de persoon en onderwerp. ik heb daarnaast dat emoties bij mij heel heftig binnenkomen. als iemand me kwetst, dan voel ik het 10 keer zo hard als een ander persoon vaak. soms lig ik er zelfs een paar dagen uit, dat ik niet meer te bereiken ben. ik heb soms wel moeite met dat ik mensen snel vertrouw, en ik ben ook erg sociaal dus ik maak vaak leuke contacten. maar dat kan dan ook snel weer kwijt zijn als iemand wat fout doet, want meestal blijf ik heel lang boos(omdat ze geen sorry zeggen misschien). ik vind het moeilijk om andere mensen te vergeven voor fouten. ik vraag me af of jij hier dan ook weleens tegenaan loopt.

maar idd er zitten ook positieve kanten aan. ik ben ook heel punctueel. kom altijd op tijd. ik heb zelf ook een rijke fantasie bijvoorbeeld. en mensen moeten vaak lachen om de willekeurige dingen die ik vaak zonder context zeg. en creativiteit heeft er bij mij ook altijd in gezeten. ik vind leren ook leuk dus ik heb altijd heel veel random feitjes over vanalles

Ik heb in het echt niet last met sarcasme en zo herkennen, soms als ik in een nieuwe omgeving ben, met mensen die ik niet ken, dan kan een grap weleens over mijn hoofd gaan en dan denk ik dat ze serieus zijn. Ik kan me wel vinden in wat jij zegt over gevoelens 10x sterker voelen, dat herken ik ook. Toen mijn relatie uit ging een paar maanden terug, heb ik zeker wel 2 weken eigenlijk alleen maar op bed gelegen. Het verschilt bij mij heel erg met hoe snel ik iemand vertrouw, online gaat dat vaak wat sneller dan in het echt. Ik merk wel dat wanneer ik een klik voel met iemand, dan hecht ik me heel snel en stevig aan die persoon. Alsnog vind ik het dan lastig om contact te onderhouden. In de groepcursus die ik gedaan heb, hoorde ik ook dat veel mensen last hebben van woede aanvallen en dergelijke, ik heb daar gelukkig niet zo'n last van. Ik kan op bepaalde gebieden wel sneller geïrriteerd worden dan anderen, maar echte woedebuien heb ik eigenlijk nooit. 

 

Zeker, de positieve kanten zijn heel prettig, ik zou dat niet anders willen. Ik ben ook echt van de random feitjes en (nutteloze) kennis! Ik ben gek op auto's en kan soms echt de meest random feitjes over een auto opnoemen wanneer ik deze zie, daar geniet ik ook erg van. Ook heb ik een hele rijke fantasie, ik ben echt een dagdromer. Daarom vind ik het mediteren ook zo goed voor me werken, ik kan mezelf echt even naar een andere plek brengen. Vooral wanneer ik 'savonds in bed lig kan ik wild fantaseren over van alles en nog wat. Dit kan ook erg tegen me werken, als ik in een slechte bui ben, dan kan ik wel eens controle over mijn gedachtegang verliezen en vast blijven zitten in een spiraal van negatieve gedachtes, maar dit gaat gelukkig al weken lang eigenlijk heel goed.


Vince
  • Master
  • April 18, 2025

Wat mooi en openhartig geschreven, Martin. Echt heel krachtig hoe je je ervaringen en inzichten deelt.

Ik herken mezelf in heel veel dingen die je beschrijft. Ik heb zelf in 2022 een verlate diagnose autisme gekregen en dat heeft ook bij mij veel kwartjes doen vallen. Net als jij zat ik vaak met negatieve gedachten en worstelde ik met een gevoel van eenzaamheid, en ook met die constante interne onrust van “waarom voel ik me anders?” of “waarom is dit voor mij zo moeilijk?”. De diagnose gaf me eindelijk een soort handvat om mezelf beter te begrijpen. Er werd zelfs tegen me gezegd “maar je ziet er helemaal niet autistisch uit”. Het is bedoelt als een compliment maar slaat de plank natuurlijk compleet mis. Mensen begrijpen ook niet dat er zoiets bestaat als ‘maskeren’.  Dus ja, van buitenaf zie je misschien niet altijd dat ik overprikkeld ben, me ongemakkelijk voel, of heel hard aan het nadenken ben over hoe ik me moet gedragen. 

Ik heb nagedacht over een antwoord mocht iemand nog een keer zoiets onwetends zeggen en kwam hierop uit: “Dat snap ik, maar autisme ziet er bij iedereen anders uit. Het is niet iets wat je altijd van buitenaf ziet.“

Wat je schrijft over social media herken ik ook zó goed. Ik kon eindeloos scrollen, vaak uit gewoonte of omdat ik "moest ontladen", maar het leverde me zelden iets positiefs op. Eerder onrust, stress en het gevoel dat ik iets miste. Sinds ik meer inzicht heb in wat me energie kost en wat me energie oplevert, probeer ik daar bewustere keuzes in te maken. Social media beperken, notificaties uit, en echt weer leren één ding tegelijk doen heeft me veel gebracht. Daardoor kan ik nu ook weer genieten van simpele dingen, zoals gamen met vrienden of gitaar leren spelen — iets waar ik vroeger de rust niet voor kon vinden.

Een paar tips die voor mij goed werken om te ontspannen (met ASS in het achterhoofd):

  1. Doe één ding tegelijk. Multitasken lijkt efficiënt, maar het put je vaak sneller uit. Als je gamet, game dan. Als je eet, eet dan. Dat helpt om prikkels te verminderen.

  2. Bouw overgangsmomenten in. Zoals jij al zei: schakeltijd is key.

  3. Gebruik noise cancelling of oordoppen. Vooral op drukke plekken of als ik werk in een open kantoorruimte, helpt dit me echt om prikkels te dempen.

  4. Ga wandelen zonder doel. Niet om stappen te tellen of iets "nuttigs" te doen, maar gewoon om even los te komen. Liefst in de natuur of ergens waar het rustig is.

  5. Energielijst bijhouden. Net als jij: wat kost je energie, wat geeft energie? Ik doe dat nu elke paar weken even opnieuw, omdat dat ook verandert over tijd. Heel inzichtgevend.

  6. Bewuste rustmomenten plannen. Niet pas rust nemen als je “op bent”, maar van tevoren tijd reserveren voor niks doen, hobby’s of chillen. Zo voorkom je overprikkeling.

Je laat echt zien dat het pad naar meer rust, balans en zelfinzicht geen rechte lijn is, maar het is zó waardevol om er bewust mee bezig te zijn. Dankjewel dat je dit gedeeld hebt Martin!

 


Martin26
Forum|alt.badge.img+3
  • Auteur
  • Supercharger
  • April 18, 2025

Wat mooi en openhartig geschreven, Martin. Echt heel krachtig hoe je je ervaringen en inzichten deelt.

Ik herken mezelf in heel veel dingen die je beschrijft. Ik heb zelf in 2022 een verlate diagnose autisme gekregen en dat heeft ook bij mij veel kwartjes doen vallen. Net als jij zat ik vaak met negatieve gedachten en worstelde ik met een gevoel van eenzaamheid, en ook met die constante interne onrust van “waarom voel ik me anders?” of “waarom is dit voor mij zo moeilijk?”. De diagnose gaf me eindelijk een soort handvat om mezelf beter te begrijpen. Er werd zelfs tegen me gezegd “maar je ziet er helemaal niet autistisch uit”. Het is bedoelt als een compliment maar slaat de plank natuurlijk compleet mis. Mensen begrijpen ook niet dat er zoiets bestaat als ‘maskeren’.  Dus ja, van buitenaf zie je misschien niet altijd dat ik overprikkeld ben, me ongemakkelijk voel, of heel hard aan het nadenken ben over hoe ik me moet gedragen. 

Ik heb nagedacht over een antwoord mocht iemand nog een keer zoiets onwetends zeggen en kwam hierop uit: “Dat snap ik, maar autisme ziet er bij iedereen anders uit. Het is niet iets wat je altijd van buitenaf ziet.“

Wat je schrijft over social media herken ik ook zó goed. Ik kon eindeloos scrollen, vaak uit gewoonte of omdat ik "moest ontladen", maar het leverde me zelden iets positiefs op. Eerder onrust, stress en het gevoel dat ik iets miste. Sinds ik meer inzicht heb in wat me energie kost en wat me energie oplevert, probeer ik daar bewustere keuzes in te maken. Social media beperken, notificaties uit, en echt weer leren één ding tegelijk doen heeft me veel gebracht. Daardoor kan ik nu ook weer genieten van simpele dingen, zoals gamen met vrienden of gitaar leren spelen — iets waar ik vroeger de rust niet voor kon vinden.

Een paar tips die voor mij goed werken om te ontspannen (met ASS in het achterhoofd):

  1. Doe één ding tegelijk. Multitasken lijkt efficiënt, maar het put je vaak sneller uit. Als je gamet, game dan. Als je eet, eet dan. Dat helpt om prikkels te verminderen.

  2. Bouw overgangsmomenten in. Zoals jij al zei: schakeltijd is key.

  3. Gebruik noise cancelling of oordoppen. Vooral op drukke plekken of als ik werk in een open kantoorruimte, helpt dit me echt om prikkels te dempen.

  4. Ga wandelen zonder doel. Niet om stappen te tellen of iets "nuttigs" te doen, maar gewoon om even los te komen. Liefst in de natuur of ergens waar het rustig is.

  5. Energielijst bijhouden. Net als jij: wat kost je energie, wat geeft energie? Ik doe dat nu elke paar weken even opnieuw, omdat dat ook verandert over tijd. Heel inzichtgevend.

  6. Bewuste rustmomenten plannen. Niet pas rust nemen als je “op bent”, maar van tevoren tijd reserveren voor niks doen, hobby’s of chillen. Zo voorkom je overprikkeling.

Je laat echt zien dat het pad naar meer rust, balans en zelfinzicht geen rechte lijn is, maar het is zó waardevol om er bewust mee bezig te zijn. Dankjewel dat je dit gedeeld hebt Martin!

 

Ik sluit me volledig aan bij alles wat jij hier geschreven hebt. Mensen weten gewoon vaak niet wat het hebben van autisme nou echt inhoud en hoe dat zich uit. De diagnose heeft mij ook zo erg geholpen om gedrag, gewoontes en reacties te verklaren. Plus dat ik door de diagnose de handvaten heb gekregen en geleerd over hoe ik met mezelf om moet gaan. Er bewust van zijn helpt al zo veel. Het is een proces waarin je veel leert over jezelf.

Bedankt voor de complimenten over mijn verhaal! :)


AnnevSchaik
Forum|alt.badge.img+4
  • Supercharger
  • April 28, 2025

Hoi Martin, wat goed dat je er over durft te vertellen. Ik heb op jonge leeftijd de diagnose autisme gekregen. En ik herken ook veel dingen die je beschrijft.

Vooral het stigma wat op autisme hangt, is heel herkenbaar. Als ik mensen vertel dat ik een vorm van Autisme heb, reageren ze heel vaak verbaasd. 

Wat voor mij ook heel erg helpt, is als ik naar een (sociale) activiteit ga, ik op eigen vervoer ga. Mocht ik dan merken dat het me te veel/ te druk wordt, dat ik dan zelf weg kan, in plaats van dat ik nog op andere mensen moet wachten.

Mocht je het leuk vinden, of er behoeft aanhebben om te praten, kun je me altijd een berichtje sturen. 

Groetjes, Anne


Martin26
Forum|alt.badge.img+3
  • Auteur
  • Supercharger
  • April 28, 2025

Hoi Martin, wat goed dat je er over durft te vertellen. Ik heb op jonge leeftijd de diagnose autisme gekregen. En ik herken ook veel dingen die je beschrijft.

Vooral het stigma wat op autisme hangt, is heel herkenbaar. Als ik mensen vertel dat ik een vorm van Autisme heb, reageren ze heel vaak verbaasd. 

Wat voor mij ook heel erg helpt, is als ik naar een (sociale) activiteit ga, ik op eigen vervoer ga. Mocht ik dan merken dat het me te veel/ te druk wordt, dat ik dan zelf weg kan, in plaats van dat ik nog op andere mensen moet wachten.

Mocht je het leuk vinden, of er behoeft aanhebben om te praten, kun je me altijd een berichtje sturen. 

Groetjes, Anne

Ik vind het belangrijk om dit soort dingen bespreekbaar te maken. Het helpt mij ook door er over te praten en te leren hoe ik het uit kan leggen, want inderdaad mensen reageren vaak verbaasd of gewoon raar. 

Nu ik er over na denk realiseer ik me dat ik van jongs af aan zo veel mogelijk altijd met eigen vervoer naar dingen toe ga! Ik woon nog thuis, dus als we bijvoorbeeld op verjaardag visite gaan, ben ik helaas nog wel afhankelijk van wanneer mijn ouders naar huis willen, maar die weten gelukkig wat er speelt. Vorige verjaardag waar ik geweest ben kreeg ik ook de ruimte om mezelf even mentaal af te zonderen, gewoon eventjes uit het raam kijken en dan voeg ik mezelf wel weer aan het gesprek toe wanneer ik dat wil.

Het bespreekbaar maken zorgt ervoor dat anderen er ook een beetje rekening mee kunnen houden en niet altijd een negatief oordeel vellen over mijn gedrag. Ik kan het nu beter uitleggen en dat helpt enorm.


Alys
Forum|alt.badge.img
  • Rookie
  • April 29, 2025

Hi,

 

dank je wel voor het delen van je verhaal. Mag ik vragen waar je een training/cursus/groep hebt gevonden met mensen die hun verhalen/ervaringen hierin bespreken?


Martin26
Forum|alt.badge.img+3
  • Auteur
  • Supercharger
  • May 1, 2025

Hi,

 

dank je wel voor het delen van je verhaal. Mag ik vragen waar je een training/cursus/groep hebt gevonden met mensen die hun verhalen/ervaringen hierin bespreken?

Tuurlijk! Ik ben eerst naar mijn huisarts geweest vanwege mentale klachten, deze heeft me doorverwezen naar Synaeda, een psychiatrische instelling in mijn regio. Hier ben ik al eens eerder behandeld en het begin proces is altijd hetzelfde, eerst 2 intake gesprekken, waarna een vragenlijst volgt. Bij mij kwam er uit die vragenlijst een vermoeden van ASS, waarna mijn therapeut nog wat gesprekken en diagnostische handelingen heeft gedaan bij mij, hieruit kwam mijn diagnose. Daarna hebben we samen gekeken wat de mogelijkheden waren voor mij, wat ik wou, waar ik behoefte aan had, etc. Zij kwam toen met het voorstel om met die groep mee te doen en daar heb ik me toen voor ingeschreven.

Ik denk dat als je nog geen voet in de deur hebt bij een psychiatrische instelling, je het beste eerst naar je huisarts kan gaan, deze kan je door verwijzen en dan begint het balletje vanzelf te rollen. 


Annemarie
Forum|alt.badge.img+7
  • Hero
  • May 1, 2025

Hallo Martin, 

Mooi en fijn om te lezen dat je zo openhartig bent over wat de diagnose ASS voor jouw betekend en wat je hier in hebt gedaan en in doet. Erg knap!

Zelf herken ik mezelf wel enigszins in wat je verteld, alhoewel ik zelf de diagnose ADHD (gecombineerd beeld) heb en dus geen diagnose heb met betrekking tot het Autisme Spectrum Stoornis. Zelf heb ik ook dat sociale gebeurtenissen voor mij meer energie kost, (veel) last van overprikkeling, informatieverwerking en bewerking verloopt bij mij trager dan bij een ander en ook inderdaad met het stukje over het gevoelloos/emotieloos kan overkomen. Er zijn ook andere zaken waar ik moeite mee en last van heb, zoals ervaar snel onrust, chaos, vergeetachtigheid en noem het maar op. 

Bedankt voor het delen van jouw verhaal over ASS, denk dat ik aan jouw tips/handelen er zelf wel wat aan zal hebben.