Heee ik wil even iets delen,
Iedere dag is bij mij thuis mijn broer een onderwerp van gesprek. Hij werkt namelijk deze meivakantie ontzettend veel, twee baantjes zelfs. Dit wordt aan alle kanten toegejuicht en hij schept er trots over op. Opmerkingen als “hoeveel heb je inmiddels al verdiend?” en “Straks ga je twee portemonnees nodig hebben voor al het geld” komen vaak voorbij. En voor hem is zijn wereld ook alleen maar geld verdienen. Hij maakt opmerkingen naar mij als “jij hebt echt niets te doen in je leven” en “je verveelt je zeker de hele dag”
Deels is dat laatste ook waar. Ik heb (buiten dat ik soms oppas) geen baantje en doe niet super vaak dingen met vrienden deze vakantie. Vooral angst speelt daarin een grote rol. Ik ben doodsbang voor nieuwe (werk)omgevingen en daarom ga ik dit snel uit de weg. Ik probeer om in stapjes verder te komen, maar als ik me dan vergelijk met mijn broer die zo zelfverzekerd is en zo aan baantjes komt, voel ik me onzeker en klein. Ik heb er moeite mee dat het in deze samenleving zoveel om geld en status gaat. Heeft iemand tips hoe ik hiermee om kan gaan?
