Skip to main content

Hey allemaal, ik zal me even opnieuw kort voorstellen. Ik ben Willem, 23 jaar en kom uit Rotterdam. een vraag die ik voor mezelf heb en voor jullie heb is, wat is jullie dreamjob? of terwijl droombaan? hebben jullie die al of werken jullie er naartoe of ben je nog zoekende? mijn droom was al sinds klein om profvoetballer te worden, maar dat is helaas niet gelukt i.v.m. omstandigheden en blessures. Maar gelukkig na jaren ben ik van plan om toch school weer op te gaan pakken want je moet toch wel iets bereiken in het leven en er wat moois van maken dus als het goed is studeer ik binnenkort, om precies te zijn ga ik richting de Zorg&Welzijn (MBO) dus ben benieuwd! laat ff weten in de comments wat jullie dreamjob is, of was😁

Berm maaier maar is helaas ook niet haalbaar voor mij 😫


Zorg & Welzijn profiel heb ik ook gedaan, maar dan op VMBO niveau. 

Ik wilde vroeger als kind boerin worden, heb deze droom verder nóóit doorgezet maar er wel de tweede prijs mee gewonnen met een Dick Bruna tekenwedstrijd.

Gedurende mijn lagere schooltijd (groep 😎 & middelbare vooral was ik erg zoekende naar wat ik wilde worden. Ik wist het eigenlijk niet echt omdat ik door omstandigheden altijd tussen wal en schip val.Mijn biologie docente vulde mij met een nog groter enthousiasme naar biologie toe en kon er altijd enthousiast over vertellen. 

Dus zodra ik de middelbare had doorlopen ging ik MBO niveau 2 studeren, in de administratieve richting als opstap om vervolgens door te studeren voor biologische laborante. Deze droom is echter heel gauw in duigen gevallen omdat ik ten eerste nogal een kneus ben in rekenen (ben er nooit op getest maar ik denk dat ik enige mate van dyscalculie heb, moeite met cijfers, dit had ik met wiskunde nóóit) en ik heb nooit geen natuur en scheikunde gehad. Hier was ik teleurgesteld over.

Dus dat werd 'm niet.

In plaats daarvan ben ik van MBO2 naar MBO4 gegaan (wat veel energie, lef en slapeloze nachten kostte) en werk inmiddels tijdelijk in het onderwijs en in deze tak wil ik ook verder. Ik hoop binnenkort iets met Engels docent te gaan studeren wat HBO niveau is. Ik wil niets liever dan dit. Nog méér zelfs na de tegenslagen gedurende MBO4 waar ik doorheen heb gebikkeld; mijn eerstejaars mentor die ik niet mocht en zij mij niet, sommige stages die niet helemaal lekker liepen, een halfjaar teruggezet worden voor de éérste keer in mijn hele schoolcarrière en leven door mijn eerste stage met oefenexamens nota bene en college die aan mij twijfelde, vals beschuldigd worden door college met het inleveren van mijn laatste examen, de paniekaanvallen die ik kreeg wanneer ik een praktijkexamen inleverde maar men niet vertelde hoe of wat omtrent het inleveren was heel vaag allemaal. De opleiding was een grote chaos maar hopelijk heb ik hun ogen geopend.

Ik heb al veel uitgevraagd bij voormalige Engels docenten van mij en ik kan deze opleiding doen met mijn huidige diploma. Het vereiste Engels niveau, B1/B2 bezit ik ook, mijn persoonlijke niveau is namelijk C1 bekwaam (en zelf aangeleerd vanaf jonge leeftijd; de lagere school en scholen/colleges daarna stonden er nogal van te kijken. Helaas nooit echt verdere uitdaging gehad tot mijn Engelse keuzevak gegeven door een gewéldige docent die nog nooit zulke mooie zinnen van hoog niveau had gezien toen hij mijn Engelse brief erbij pakte van m'n schrijfexamen), ook heb ik het een en ander uitgevraagd bij mensen die stageliepen in het buitenland en iemand die de opleiding al heeft afgerond. 

 

Het leven loopt in rare kronkels, maar des te harder je ergens je best voor doet en naartoe werkt, des te meer voldoening je er later uit haalt. Wie weet waar het leven je gaat brengen met deze studie.

Ik wens je in ieder geval ontzettend veel succes!

Zorg & Welzijn is hartstikke leuk en je kan er veel mee. Ondanks dat ik met MBO2 tijdelijk was gewisseld qua profielrichting, vind ik mezelf toch weer terug bij zorg en welzijn. Op de middelbare had ik er niet heel veel mee (moest m'n kookexamen overdoen vanwege de vaat die ik schijnbaar was vergeten binnen de tijd, leek net Masterchef..) maar uiteindelijk raakte ik er heel vertrouwd mee en groeide ik erin. Een economisch profiel was niks voor mij geweest. 


Boomverzorger


Mijn droombaan was vroeger Politie en dan doorstromen naar Arrestatieteam.

Alleen ben heel slecht in het leren uit werkboeken en toen zag ik in mijn laatste MBO schooljaar al die wetboeken uit je hoofdleren zag ik mij niet lukken.

Toen heb ik helaas snel verder moeten zoeken naar wat voor richting kiezen. Maar wist het niet dus heb ik elektrotechniek gekozen, omdat we dat soms op school kregen en het leuk vond. Alleen toen tijdens de 1ste jaar vond ik het toch niet leuk. Dus ben ik er mee gestopt. 

Daarna half jaar gewerkt tot ik wat leuks vond. Toen heb ik sport en recreatie gekozen. Dit vond ik wel leuk en heb ik mijn niveau 2 behaald.

Daarna ben ik Leisure en Hospitality niveau 3/4 verder gegaan. Daar ben ik week geleden mijn diploma niveau 3 behaald en opgehaald.

 

Nu ben ik nog opzoek naar een leuke baan wat ik leuk vind om te doen.


Thanks voor jullie reactie! en nuttige info @Avatar Tano @Harm @The Ineffable Bookworm @Lonely One 


Vroeger wilde ik altijd als programmeur aan de slag bij Google of iets dergelijks haha. Maar gaandeweg achter gekomen dat programmeren echt niks voor mij is, mis volgens mij een beetje het inzicht. Dus ben ik uiteindelijk ICT-Beheer gaan studeren op MBO wat heel erg bij mij bleek te passen! Ben nu een beetje huis tuin en kuiken ICT'er en kom bij aan huis om problemen op te lossen, maar denk niet dat ik dit altijd wil doen. Zou graag ooit in een datacenter willen werken om daar échte problemen op te lossen in plaats van een printer die het niet doet omdat een vinkje verkeerd staat haha.


@rickatick aha oke oke leuk zeg!


Ik volg nu de opleiding verpleegkunde in het ziekenhuis. Hiervoor afgestudeerd als Verzorgende IG. Mijn ambitie is om uiteindelijk te werken als ambulanceverpleegkundige bij de ambulancedienst. Dit zal nog een lang traject worden, maar dat is het in mijn ogen meer dan waard.


Ik heb al vanaf klein meisje af aan iets creatiefs willen doen. Iets in de muziek wereld of toneel. Maar ik ik nooit de kracht gevonden in mijzelf dat ik heb mogen durven dromen hierover. Dat dit een vorm van realiteit mocht krijgen. Ik heb helaas heel veel meegemaakt en daardoor altijd voor mijn gevoel heek sterk afhankelijk geweest van anderen, en hun mening. Daardoor heb ik heel veel van mezelf aan de kant geschoven omdat ik altijd overtuigd was van het feit dat mijn leven maar tot een bepaalde hoogte zou zijn. Nu afgelopen januari eindelijk die knoop doorgehakt en gedacht: ik wil MIJN leven leven. En gestart met zangles en dansles. Wat positiever uitpakt dan dat ik ooit heb durven dromen. Nu is mijn volgende wens, ik ben aan het oriënteren voor een opleiding, of (hopelijk) een conservatorium. 🙏 


@Miloutjuhh Wat ontzettend goed en knap dat je je nu echt je dromen achterna gaat! Mooi dat je dit deelt, misschien herkennen anderen zich hierin die dit lezen en gaan ze alsnog hun leven leven zoals ze dat willen.

 

Voor mij was er een keerpunt na 2 saaie kantoorbaantjes gehad te hebben. Ik had nooit nagedacht over wat IK nou wilde en was altijd rekening aan het houden met anderen pleasen. Toen eindelijk beseft dat ik eigen baas wilde zijn en na 4 jaar ben ik dat nog steeds 😊.


Mijn droombaan was werken als verzorger in een verzorgingshuis. Ik heb paar weken terug mijn mbo 2 daarvoor gehaald, ook wou ik kapper worden maar misschien ooit ook diploma daarvoor gehaald. 
Ik doe nu opleiding mbo 3 travel& hospitality 

dus voor nu is mijn droombaan werken in een hotel 🙂


ik heb 2 droombanen wat nog niet gelukt, 1ste is Bus chauffeur en 2 de radio dj bij 538
met de 1ste ben ik nog aan het uit zoeken of dat haalbaar is, heb laagverstandelijke beperking en heb op praktijk school gezeten dan ben je in theorie minder in dan in praktijk dus maakt het wel lastiger om kansen te krijgen.

 

groetjes van Marc 


Hey,

 

Wat een leuk onderwerp! En wat gaaf om te zien waar iedereen mee bezig is wat doelen proberen te bereiken betreft. :)

 

Ik heb als 15 jarig meisje altijd gedacht dat ik juf wilde worden. Misschien ook nog intern begeleider erbij. Toen ik eenmaal met de pabo startte, merkte ik meteen dat dit absoluut niet de plek was waar ik hoorde.

Uiteindelijk heb ik mijn onderwijsassistent diploma versneld behaald en heb ik in het mbo gewerkt. Dit vond ik helemaal geweldig. Op dit moment (aantal jaar verder) studeer ik social work. Wat ik ermee wil doen, weet ik nog niet per se. Werken bij een dagbesteding lijkt me heel erg leuk of op een zorgboerderij! Maar ik zou ook heel graag docent en met name mentor/coach willen worden (in het mbo)

Maar eerlijk gezegd is voor mij moeder worden en zijn de mooiste 'baan' die er is. Dat zal voor mij boven elk werk dat ik ooit zal doen komen te staan. :)

 

Liefs! Fem


Als klein kind was mijn droombaan dierenarts. Ik was dol op de natuur en vooral dol op dieren. Nu kom ik uit een Aziatische familie waarbij je als kind wordt gepusht om prestigieuze banen te nemen, bijvoorbeeld arts of advocaat. Toen mijn moeder dus hoorde dat ik dierenarts wilde hoorde, was ze zo van “bijna goed, haal eventjes “dieren” ervan af en dan is het helemaal toppie!!!”. Arts sprak mij niet aan, maar een groot gedeelte van mijn jeugd werd wel geprobeerd mij te overtuigen om arts te worden. Arts of een ander goed betaalde baan met prestige. Vooral goed betaald was belangrijk.

Tegen de tijd dat ik naar de universiteit mocht, was het droombeeld van dierenarts dus allang aan stukken geslagen. In plaats daarvan was psychologie mijn droom vak. Het brein en menselijk gedrag vind ik echt fascinerende onderwerpen. Tijdens mijn orientatie had ik een vooropleiding gedaan (mini wetenschappelijk onderzoekje doen en schrijven) over het menselijk geheugen bij Leiden Universiteit (zelfs een diplomaatje aan overgehouden 😃 ). Ook heb ik een college van Erik Scherder (professor psychologie aan de Vrije Universiteit) mogen bijwonen, en dat was helemaal raak. En toch heb ik uiteindelijk niet voor psychologie gekozen, omdat het een razendpopulaire studie is. De vuistregel was: als je niet wist wat je moest doen met je leven, koos je voor psychologie. De arbeidsmarkt zat dus vol met psychologen. Hoe moet ik daarin een goed betaalde baan vinden? Uiteindelijk ben ik maar voor mijn tweede keuze gegaan: computer science (informatie technologie; IT).

Ik ben dus niet achter mijn dromen aan gegaan. Heb ik daar spijt van? Het is een vraag die me al een tijdje heeft achtervolgd. Ik werk nu als DevOps Engineer (fancy titel voor iemand die programmeert + de systemen die hij heeft geprogrammeerd uitrolt en in de lucht houdt). Het betaalt goed en ik kan er prima mijn bestaan op bouwen. Ik kan mijn auto ermee betalen en ik heb laatst het geluk gehad om een woning te mogen kopen. Ook kan ik mijn moeder financieel ondersteunen waar nodig (zij is 1e generatie immigrant; leefde onder hele arme omstandigheden in Vietnam). Laatst heb ik een aantal keer gemediteerd en eens goed inwaarts gekeken en geluisterd naar mijn lichaam, maar ik kon geen gevoelens van verdriet of spijt vinden. Ik denk dat ik het ergens wel een plekje heb gegeven en prima kan leven met de keuzes die ik heb gemaakt.

Met de achtergrond van mijn moeder kan ik de enorme focus op geld en prestige wel goed plaatsen. In die zin heb ik ook geen negatieve gevoelens overgehouden over hoe ze met mijn kinderdromen is omgegaan. Gelukkig heb ik niet hetzelfde achtergrond als haar. Ik hoop dat ik met mijn leven een goed fundament kan bouwen zodat mijn toekomstige kind(eren) niet voor dezelfde keuzes hoeven te staan als ik en ik ze alle ruimte kan bieden om hun dromen wél te kunnen volgen. :)