Hallo beste mensen op dit platform! Het is momenteel 2 uur 's nachts maar ja ik ben het wel gewend dat mijn ritme in de vakantie 180 graden draait uhm..
Kort voorstellen: mijn naam is Yann, 17 jaar oud (bijna 18) en woon in Noord-West Brabant.
Eigenlijk via een artikel op nu.nl hier terecht gekomen. https://www.nu.nl/advertorial/advertorial-nationale-postcodeloterij/6243418/jongeren-steeds-vaker-erg-eenzaam-vooral-oud-en-nieuw-is-confronterend.html
Ik scande een beetje door de artikelen heen op de voorpagina en zag deze staan. Ik schrok er eigenlijk echt van hoe de titel alleen al beschrijft hoe het op dit moment met mij gesteld is. Ik vind het nooit zo fijn, vooral voor anderen niet, om te praten over het feit hoe ik me voel en hoe ik me nu echt heel erg slecht voel. Waar ik eerst echt de passie en de levenslust door mijn lichaam voelde gieren en altijd energie had als anderen dat niet meer hadden en daarmee ook automatisch een extravert persoon was, merk ik nu echt het tegenovergestelde en dat vind ik jammer. Deels komt dat denk ik ook doordat ik net een nieuwe opleiding begonnen ben. Ik ben zelf in juli geslaagd op de havo, maar heb er toch voor gekozen om een mbo opleiding te doen. De rede daarvoor is dat deze opleiding erg speciaal is en de hbo versie ervan helemaal in Friesland zit. Het was nou niet zo dat ik die leap of faith al durfde te nemen om met mijn 17 jaar daar op kamers te gaan met niet super veel geld. Wilde overigens meer de praktijk kant van dit vak leren kennen Daarom maar in de buurt gebleven. Ik heb vaak al gehad dat ik het moeilijk vond om keuzes te maken. Mijn mening gaat me met mijn zodiac Aries (ram) wat makkelijker af, alleen nu merk ik dat ik geen enkele keuze meer kan maken om wat voor reden dan ook, en mijn mening geven ook steeds genuanceerder gebeurt. Of soms juist super overdreven En ik schrik er echt van. Ik voel gewoon 0,0 balans in mezelf en heb het gevoel echt op niveau rock bottom te zijn belandt. Ik ben ook steeds meer in mijn hoofd gaan zitten. En het voelt echt als een soort web of iets waar ik in zit. Het voelt echt alsof mijn grote innerlijke steekvlam van vroeger nu gewoon al voor een hele poos als waakvlam brandt. Ik voel me zo platgeslagen. Dat wordt mede bevestigd door het feit dat ik dus op die opleiding niet het gevoel heb dat mensen mij begrijpen en ook niet dat ik met hun kan communiceren op een manier zoals ik die zo graag voor me zou zien. Het is zo apart mensen dat ik het bijna niet kan beschrijven. Het voelt alsof ik al een stuk verder ben als mijn leeftijdsgenoten is sommigen opzichten, wat overigens niet denigrerend bedoeld is. Ik praat daarom ook liever met wat oudere jongeren, als ik dan nog met mensen een diepgaand gesprek kan voeren. Die heb ik al een tijdje niet meer gehad. Doordat ik van de middelbare school ben vertrokken en opeens nieuwe vrienden moest maken, wat overigens niet super goed gelukt is, ben ik in een soort tussenkloof terecht gekomen waardoor ik niet echt vrienden heb en ik net zoals vorig jaar echt met een klote gevoel het nieuwe jaar in ga. Ik heb dan wel de hoop gehouden, omdat ik al sinds 2020 zeg dat 2023 mijn jaar wordt om een bepaalde reden, maar ja dat even ter zijde.
Heel verhaal hè. Kan je het nog volgen? Ik mezelf soms ook niet hoor ( ͡° ͜ʖ ͡°)
Maar het punt is dus, op een gegeven moment ga je ook naar binnen keren en reflecteren om te kijken: welk aandeel heb ik hier nou in als persoon. Ik weet van mezelf dat ik best kort door de bocht kan zijn en direct als het er op aan moet komen (binnen een schoolproject bijvoorbeeld) En ik probeer dan niet bazig te zijn, want ja dan los je ook niks op, maar ik probeer altijd wel flink door te werken en anderen aan te sporen om dat ook te doen. Dat is namelijk o.a. wat ik mee heb gekregen van de 5 jaar havo. Ik weet ook van mezelf dat ik een heel lief innerlijk heb, alleen mensen zien alleen de buitenkant en dan is het al te laat.
In het artikel van nu.nl stond ook het liedje van Typhoon, alleen in de pauze. Daar heb ik net naar geluisterd. Erg mooi en ontroerend. Zeker als het zo dichtbij de werkelijkheid begint te komen. Al met al weet ik echt niet waar ik het op dit moment zoeken moet. Ik ben mijn eigen spoor echt bijster. Ik herken mezelf niet meer en weet niet hoe ik verder moet. Het is net alsof ik toeschouwer ben van mijn eigen downfall, maar niks kan doen. Dat wil ik overigens natuurlijk wel. Alleen die vraag bij mij altijd is: hoe moet het en waar moet ik beginnen. Dan hoor ik jullie al denken: ga praten met iemand. Je moeder bijvoorbeeld. Alleen voor mij zijn de mensen die het meest dichtbij staan altijd het moeilijkst om mee te praten. Ik weet niet hoe dat komt maar dat is gewoon zo. Ik praat altijd makkelijker met mensen die niet per se iets met mij te maken hebben. Zo kan ik ook, als het weer een beetje gunstig is en het is een goede dag opeens mijn deurtjes helemaal openen tegen een wildvreemde of iets dergelijks. Ik heb dan wel gepraat met een psycholoog. Erg aardige vrouw. Daar wel het traject afgerond omdat hetgeen waarvoor ik kwam opgelost leek, alleen nu merk ik dat dat niet echt het geval is. Ik heb daar ook nog niet echt voldoening van. Misschien toch maar weer stappen daarin zetten hmm..
Al met al mensen na dit hele lange verhaal weet ik gewoon niet zo goed waar ik het zoeken moet. Ik weet niet of mensen dit ook hebben of zich er deels in kunnen herkennen, of niet. Dat kan ook. Maar ja ik dacht ik kwak hier gewoon even mijn ei neer omdat ik dat nooit echt heel vaak doe of iets dergelijks. Ik ben echt opzoek naar nieuwe vrienden die een beetje op mijn frequentie zitten en waar ik gewoon echt hechte banden mee kan bouwen, waarbij ik deze mensen zelf niet afschrik met sommige karaktertraits van mij.
Vielen dank mensen als je dit helemaal hebt gelezen. Ik zou ongeduldig worden namelijk haha. Trouwens zo’n hele monoloog gebeurt ook alleen maar 's avonds of ‘s nachts. Tbh het is nu 02:28 lol.
Oja ik weet niet met het met jullie zit, maar we moeten wel positief afsluiten natuurlijk. Dus als je spotify hebt zo vindt je mijn account en laat vooral ook even weten hoe ik bij die van jou kan komen als je zit hebt om muziek uit te wisselen, want soms lijkt het net of alleen muziek alles nog een beetje redt. https://open.spotify.com/user/5capor2gztfk0fg4vghfdo0nb?si=ecfd98394fef42d8
Oke genoeg gepraat..
Fijne jaarwisseling allemaal en let’s stay positive voor 2023 and hit it hard.
De vriendelijke groeten
