Hoi iedereen,
Dingen ondernemen om iets aan je eenzaamheid te doen is eng. Heel eng. Ik ben niet zo goed met het vertrouwen van mensen. (komt. door buitensluiten/pesten). Maar ik besefte ineens dat ik daardoor mensen op afstand houd, ook eventueel de leuke mensen die het wel waard zijn.
Op dit moment zit ik in mbo-klas. In het begin was ik erg enthousiast naar anderen en stelde ik vragen om ze beter te leren kennen. Ik merkte al snel dat de anderen niet zo enthousiast naar mij toe waren. Ik deed best veel moeite maar wat kreeg ik ervoor terug? Ik liet deze mensen dus maar.
Ik besloot om mij meer te richten op de mensen die ik wel aardig/tof vond.
Ik raakte aan de praat met ze en sprak best over persoonlijke dingen. Ondanks dat voelde ik nog steeds weerstand. Kan ik ze écht vertrouwen?, moet ik wel zulke persoonlijke dingen met ze delen?
Vandaag besloot ik na twijfels en dubben om zelf initiatief te nemen. Ik zou deze klasgenootjes gewoon appen met de simpele vraag: hoe gaat het? Misschien denk je, wat is daar nou moeilijk aan? De negatieve gedachten: Ze zitten niet op mij te wachten of dalijk wordt je genegeerd hielden mij tegen. Zo zie je maar hoe gedachten je kunnen dwarsliggen.
Gek genoeg kwamen er ook positieve gedachten in mij op: Wat heb je te verliezen, je blijft dingen proberen. Dat soort dingen. En toen heb ik ze geappt en al gauw kwam er een reactie. Een leuk gesprek volgde.
De les die ik heb geleerd en graag met je wil delen is : Neem initiatief en probeer toch mensen te vertrouwen. Je weet namelijk nooit wat het jou gaat opleveren. Misschien wel iets moois, misschien ook niet. Je komt er alleen achter als je het probeert.