sociale angst.

  • 16 May 2022
  • 6 reacties
  • 330 × bekeken

Reputatie 2
Badge

Hi! Ik ben nieuw dus ik weet niet zo heel goed hoe ik dit moet beginnen maar ik vroeg mij af of er meerdere mensen zijn die last hebben van sociale angst? Ik ben hiermee gediagnosticeerd toen ik 15 was en net klaar met de middelbare school en het heeft mijn leven behoorlijk verpest. Ik ben hierdoor ook niet meer naar school kunnen gaan en heb dus geen mbo diploma. Ik heb geen goede ervaring met tieners en leeftijds genoten en ben enorm onzeker over mezelf. Ik heb op de middelbare nooit echte vrienden gehad en zodra ik was geslaagd had ik nooit meer van ze gehoord. Ik ben dus eigenlijk altijd alleen geweest. Toch zou ik graag vrienden willen. Ik heb alleen online vrienden en die zijn over de hele wereld dus je kan je voorstellen dat ik daar niet snel mee kan afspreken. Graag hoor ik jullie mening! ^^


Helaas, dit topic is gesloten. Meestal is dat omdat er langere tijd niet op gereageerd is of omdat het onderwerp afgesloten is.

6 reacties

Reputatie 3
Badge +3

Hi Shania,

Welkom op de community! Wat rot en moeilijk dat je deze sociale angststoornis hebt ontwikkeld en dat het je leven zo heeft bepaald de afgelopen jaren. Maar wel goed dat je de community hebt gevonden! Hopelijk krijg je hier reacties van jongeren die zich herkennen in jouw verhaal.

De community is zeker wel een leuke plek voor jou om eens rond te kijken, hobby's te delen, te reageren op anderen etc. Er worden ook events georganiseerd, zoals vrijdagavond: Kinda sus.. Among Us is terug! | Join Us Community (join-us.nu).

Wat misschien voor nu in ieder geval ook handig en leuk is, is om jezelf ook voor te stellen in Say Hi: Say HI | Join Us Community (join-us.nu). Nu staat je topic in Share Thoughts, wat goed is, het onderwerp past hier ook heel goed, maar voor een optimaal effect is iets over jezelf posten op beide plekken wel een aanrader denk ik 🙂

Daar kun je ook iets meer over jezelf vertellen: in welke omgeving je woont, wat je hier hoopt te vinden, wat je interesses zijn, etc. 

Reputatie 5
Badge +6

Hi! Ik ben nieuw dus ik weet niet zo heel goed hoe ik dit moet beginnen maar ik vroeg mij af of er meerdere mensen zijn die last hebben van sociale angst? Ik ben hiermee gediagnosticeerd toen ik 15 was en net klaar met de middelbare school en het heeft mijn leven behoorlijk verpest. Ik ben hierdoor ook niet meer naar school kunnen gaan en heb dus geen mbo diploma. Ik heb geen goede ervaring met tieners en leeftijds genoten en ben enorm onzeker over mezelf. Ik heb op de middelbare nooit echte vrienden gehad en zodra ik was geslaagd had ik nooit meer van ze gehoord. Ik ben dus eigenlijk altijd alleen geweest. Toch zou ik graag vrienden willen. Ik heb alleen online vrienden en die zijn over de hele wereld dus je kan je voorstellen dat ik daar niet snel mee kan afspreken. Graag hoor ik jullie mening! ^^

Goedenmiddag! Ik ben ook gediagnosticeerd met een sociale angstoornis in 2016, toen ik 14 was. Wat voor mij enorm heeft geholpen is leren ontdekken hoe ik het liefst zal communiceren, dat dan in de loop van de jaren stukje bij beetje bijwerken. Ik heb dus nu wel een unieke vorm van communiceren overgenomen maar dat zorgt er wel voor dat ik op zn minst wel kan communiceren. Het zorgde er ook wel voor dat ik echt vrienden kreeg waarmee ik op een lijn zat. Radicaal jezelf zijn heeft nog welleens voordelen, het toont op zn minst wel karakter. Mijn vrienden zijn nu allemaal weg, verhuizingen, studies, banen en vriendinnentjes nemen vaak meer weg dan wat ze geven. Maar dat doet er niet echt toe. Het enige slechte nieuws is dat je de angst nog wel gaat behouden, je leert gewoon in wat voor situaties hij minimaal is en je leert er mee omgaan en het niet uiten (mensen met onze aandoening zijn s'werelds beste acteurs, geloof me). Neem voornaamlijk de tijd om mensen van het internet in het echt te ontmoeten, daar moet je verstandig mee zijn. Je weet nooit wat voor gespuis op een site zit namelijk maar laat het je niet te veel overnemen in het echte leven, risico's en spontaniteit is the spice of life. Onthoud ook ten diepste dat je de dag voor je diagnose het zelfde persoon was, laat niet een diagnose jouw overnemen, acht het nooit een onderdeel van je identiteit. Jij moet absoluut niet een label jou tegenhouden, je moet juist je problemen proberen aan te pakken, niet het krijt ruimen voor je uitgeschreven bent.

Ik hoop dat dit je een beetje helpt.

Tchüss!

Reputatie 3
Badge +5

Hi Shania!

Ik herken mij super erg in jouw verhaal. Ik ben ook op de middelbare school erg gepest wat begon toen ik van de Mavo naar de Havo ging tot en met het moment wanneer ik slaagde (4 jaar in totaal). Ook ik stond er helaas helemaal alleen voor. De meeste waren bang om met mij om te gaan uit angst om net zoals mij gepest te worden. Vaak zat ik hierdoor veel alleen in de pauzes en had ik continu erge spanning. Vanaf de vierde en de vijfde klas zat ik met een groepje waarbij ik dacht dat dat mijn vrienden waren. Helaas was dit niet waar, want al gauw begonnen ze mij te negeren, uit te lachen en plaatjes over mij maken ook met betrekking tot de dood. Daarnaast was er op mijn school geen goed pestbeleid. Ik werd geholpen maar was lang niet genoeg. Ik werd uitgelachen toen ik aan het presenteren was terwijl de docent niks deed. Ook mijn mentor deed niks. Integendeel kwam zij op voor de pester zelf in plaats van mij en vertelde ze aan een klasgenoot over de erge spanning die ik elke schooldag ervaarde. In de loop der jaren ontwikkelde ik een sociale angst. Angst dat ik overal ervaarde zoals op straat, in het openbaar vervoer en zelfs als ik in mijn vertrouwde omgeving was met mijn familie. Om er iets tegen te doen besloot ik hulp te zoeken bij een hulpverlener die mij er hopelijk vanaf hielp. Uiteindelijk door EMDR en talloze gesprekken was het uiteindelijk gelukt om de spanning die ik voelde van alle herinneringen van de middelbare school flink naar beneden te krijgen, maar nog steeds voelde ik elke dag spanning. Om de spanning ervan af te krijgen moest ik exposuren dat betekent dat ik alles moest ondergaan hoe moeilijk het ook was zoals lopen op straat of boodschappen doen. Na talloze exposure moments is het mij uiteindelijk gelukt om nauwelijks spanning te voelen van de herinneringen van de middelbare school en van alle situaties waar ik spanning kreeg.

 

Ik wil je iets heel belangrijks meegeven en dat is dat het echt goed komt. Jouw tijd komt echt dat je echte vrienden hebt die graag met jou om willen gaan en voel je je zelfverzekerd :)

Ps: Je kan mij altijd een bericht sturen :) en mijn naam is trouwens Joey en kom uit het gezellige Den Haag.

Reputatie 2
Badge

Hi Shania!

Ik herken mij super erg in jouw verhaal. Ik ben ook op de middelbare school erg gepest wat begon toen ik van de Mavo naar de Havo ging tot en met het moment wanneer ik slaagde (4 jaar in totaal). Ook ik stond er helaas helemaal alleen voor. De meeste waren bang om met mij om te gaan uit angst om net zoals mij gepest te worden. Vaak zat ik hierdoor veel alleen in de pauzes en had ik continu erge spanning. Vanaf de vierde en de vijfde klas zat ik met een groepje waarbij ik dacht dat dat mijn vrienden waren. Helaas was dit niet waar, want al gauw begonnen ze mij te negeren, uit te lachen en plaatjes over mij maken ook met betrekking tot de dood. Daarnaast was er op mijn school geen goed pestbeleid. Ik werd geholpen maar was lang niet genoeg. Ik werd uitgelachen toen ik aan het presenteren was terwijl de docent niks deed. Ook mijn mentor deed niks. Integendeel kwam zij op voor de pester zelf in plaats van mij en vertelde ze aan een klasgenoot over de erge spanning die ik elke schooldag ervaarde. In de loop der jaren ontwikkelde ik een sociale angst. Angst dat ik overal ervaarde zoals op straat, in het openbaar vervoer en zelfs als ik in mijn vertrouwde omgeving was met mijn familie. Om er iets tegen te doen besloot ik hulp te zoeken bij een hulpverlener die mij er hopelijk vanaf hielp. Uiteindelijk door EMDR en talloze gesprekken was het uiteindelijk gelukt om de spanning die ik voelde van alle herinneringen van de middelbare school flink naar beneden te krijgen, maar nog steeds voelde ik elke dag spanning. Om de spanning ervan af te krijgen moest ik exposuren dat betekent dat ik alles moest ondergaan hoe moeilijk het ook was zoals lopen op straat of boodschappen doen. Na talloze exposure moments is het mij uiteindelijk gelukt om nauwelijks spanning te voelen van de herinneringen van de middelbare school en van alle situaties waar ik spanning kreeg.

 

Ik wil je iets heel belangrijks meegeven en dat is dat het echt goed komt. Jouw tijd komt echt dat je echte vrienden hebt die graag met jou om willen gaan en voel je je zelfverzekerd :)

Ps: Je kan mij altijd een bericht sturen :) en mijn naam is trouwens Joey en kom uit het gezellige Den Haag.

Hi Joey! Dankjewel voor je eerlijkheid. Heel dapper van je om je verhaal te delen. Ik denk dat qua pesten jij het heel wat erger had als mij en het doet me echt pijn om te lezen dat je dit heb moeten meemaken. Dat mensen zoals dit nog bestaan is beyond me. Dankjewel voor de lieve woorden, ik hoop ook dat het goed gaat komen met mij, ik ben momenteel bezig met het zoeken naar help en heb ook contact met mensen die mij daarmee misschien zouden kunnen helpen. Fun fact ik heb een broer die ook Joey heet 😆

Reputatie 3
Badge +5

Super fijn om te lezen en wat grappig dat je broer ook Joey heet haha!

 

Reputatie 3
Badge +5

Mijn ouders zeiden dat vooral, dat ik last zou hebben van sociale angst. Komt omdat ik alleen maar op school heb gezeten, leren leren leren, en weinig tijd had en of de energie niet had om ook nog contacten te leggen op school. Ik zat zo in dat cognitieve. School is alleen maar leren en het trekt je echt alleen maar in het cognitieve, en had weinig contact met klas/schoolgenoten daar. Het werd daar ook niet veel bevordert voor mijn gevoel, ookal was het een kleine speciale vso school. er waren grote verschillen in de leerlingen. maar Wel met paar bekende docenten die af en toe wel naar me omkeken. En eigenlijk toen ik uitviel, had ik allang belang bij om contact te maken met leeftijdgenoten. dat had ik al veel eerder moeten doen, maar ik had blijkbaar geen energie ervoor ofzo. Zelf ben ik hier nu uit aan het stappen en dat gaat beetje bij beetje lukken.