Goed, misschien is het ronduit belachelijk om dit onderwerp aan te snijden, maar ik doe het lekker toch.
Zelf ben ik 28 jaar, en heb het gevoel dat ik veel dingen toch wel redelijk goed voor elkaar heb. Leuke baan, koopwoning, mijn droomauto voor de deur en een partner van wie ik veel hou.
Maar daar hoort ook bij dat het gewoon veel moeilijker is geworden om nieuwe contacten op te doen. Qua collega’s kan ik het op de werkvloer goed met ze vinden, maar ik zie mezelf niet afspreken met ze buiten werktijd (en v.v. denk ik). Naast alle dingen waarvoor ik echt hard gewerkt heb en die gewoon leuk zijn, verschilt mijn leven voor mij sociaal niet echt van toen ik 23 á 24 jaar was.
Waar ik echt een beetje moeite mee heb, is dat als ik echt mensen van mijn leeftijd wil ontmoeten, ik geacht word me met een hobby bezig te houden. Dus dan moet ik maar naar meetups voor andere software developers, toerritten vanuit de autoclub waar we lid van zijn, etc. Allemaal superleuk (vooral dat laatste), maar dan ben ik op de achtergrond toch altijd weer met m’n werk bezig, of met m’n auto. Ben ook lid van een heel ander soort vereniging, maar daar hetzelfde verhaal. En in dat geval zijn het vooral mensen met kinderen die daarbuiten nauwelijks tijd hebben…
Echt laagdrempelig een drankje doen, wandelen, fietsen (of weet ik het) is er vaak gewoon niet bij, en iets zegt me dat dat makkelijker was toen ik een jaar of 20 á 21 was. En dat ik nu geacht word om me met heel serieuze dingen te doen, zodat ik heel oppervlakkig mensen kan leren kennen.
Voorheen zocht ik vooral vriendschappelijk contact met andere gay mannen via meer laagdrempelige platforms, aangezien het fijn is als je een klein beetje dezelfde lifestyle hebt.
Maar helaas zijn deze platforms nogal leeggelopen waardoor je bijna gebonden bent aan apps als Grindr die ik principieel (als niet-single) niet wil gebruiken. En door wat omstandigheden (langdurige mentale problemen aan de andere kant waarbij ik niet kan helpen, partner van de andere partij waarmee het echt niet klikt) zijn twee vriendschappen, die ik eigenlijk als mijn beste vrienden beschouwde en waar ik ruim 10 jaar mee omging, ook niet meer wat ze geweest zijn…
Zijn er mensen die dit herkennen? En wat kan ik hieraan doen?