Hoi allemaal,
Gisterenavond is het dan echt uitgegaan met mijn vriend. Vorige maand had hij dat ook al gedaan, maar wilde hij het weer proberen. Ik ga nu dus voor de tweede keer door deze pijn heen. De eerste keer voelde ik het wel aan, maar deze keer echt niet. Ik voel me zo naar. De meeste mensen met wie ik om ging ken ik via hem en sprak ik dus ook niet zonder hem erbij. Er vallen nu dus ook heel wat mensen weg waar ik misschien afleiding zou kunnen krijgen.
Ik ben even helemaal in de war. Mocht hier iets aan te doen zijn, wat dan? Dit is toch echt iets wat je heel lang moet uitzitten? Ik heb niet het gevoel dat ik ooit verder kan gaan en hij minder belangrijk voor me wordt dan hij nu is.